Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ…ΟΔΗΓΟΣ..ΠΑΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ..

 

 

 

 

 

 

O πόνος είναι ¨οδηγός¨, δεν είναι εχθρος, που πρεπει να εξαφανισουμε με κάθε τροπο. Υποχρεώνει τον άνθρωπο να παραδεχθεί ότι είναι άρρωστος και τον ¨αναγκάζει¨να ζητήσει βοήθεια.

Ενα ειδος συναγερμου υψηλης ευαισθησιας, ας πουμε. Αν βρεθει το αίτιο που τον προκαλεί εχουμε αμεση θεραπεια. Mεχρι τοτε όμως, εχουμε κυριαρχια φαρμακων που ελεγχουν  μετριαζουν  , εξαφανιζουν, και σκεπαζουν τον πόνο.

Τα λέμε παυσίπονα, και τα χωριζουμε σε οκτω 8  κατηγορίες 

 

 

 

 

 

 

 

 

Εχουμε τα  μη στεροειδή  αντιφλεγμονώδη   που ουσιαστικα ελεγχουν την φλεγμονη, που είναι σε μεγαλο ποσοστο η αιτια του πονου ,χωρίς να μπούμε στη διαγνωστική του αιτίου που προκάλεσε τον πόνο.

Το πρωτο που μας ερχεται στο μυαλο, όταν ακουμε για πονο, είναι 

H ασπιρίνη ακετυλοσαλικυλικό οξύ αλλα και η παρακεταμόλη, όπως και η διδυμη αδελφη της  ακετομινοφαίνη  

δεν είναι γνωστη σε μας αλλα πρωταγωνιστρια στην αμερικη,είναι γνωστά σε όλους και προτιμητέα, γιατί δρουν με καλά αποτελέσματα στην κεφαλαλγία και στο μυοσκελετικό πόνο.

 

 

 

 

 

 

 

H απορρόφηση γίνεται εύκολα από το πεπτικό σύστημα, και οι παρενέργειες είναι ασήμαντες όταν λαμβάνονται σποραδικα, ενώ σε χρόνια και συχνή λήψη προκαλούν προβληματα  στο στομάχι, ιδιαίτερα η ασπιρίνη , επειδή ελαττώνει την πηκτικότητα του αίματος λόγω της δράσης της στα αιμοπετάλια, και μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία

Tα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη έχουν ως κύρια παρενέργεια την τοξική δράση της στο ήπαρ,όταν λαμβάνονται σε μεγάλες δόσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα. 

Μπορεί ακομα να χορηγηθούν ενδομυικά και είναι αποτελεσματικά και δυνατά παυσίπονα όσο και τα οπιούχα. 

H ινδομεθακινη, η φαινυλβουταζόνη, η σουλφα σαλιζίνη και η celecoxib ,βοηθουν στο πονο.

Tα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη εμποδίζουν τη σύνθεση των προσταγλανδινών, παρουσιάζουν υψηλή σύνδεση με τις πρωτεΐνες του πλάσματος  και το μέγιστο της συγκεντρώσεως στο αίμα και της δράσεώς τους είναι 1-2 ώρες μετά την κατάποσή τους. 

Xορηγούνται με καλή ανταπόκριση και στην   αγγυλοποιητική σπονδυλίτιδα, αντιδραστική αρθρίτιδα, σπονδυλαρθροπάθεια. 

 

 

 

 

 

 

 

Tα οπιούχα παυσίπονα είναι τα κατ’ εξοχήν παυσίπονα που διαθέτουμε, πολύ αποτελεσματικά και αξιόπιστα, άλλο τωρα, αν ο φόβος, που   φυλαει  τα ερημα, αναγκαζει τους γιατρους να τρέμουν και στην ιδεα της συνταγογράφησης οπιουχων, με αποτέλεσμα ένα απιθανο 3.9%, σε σχεση με το αντιστοιχο 39,5% της Ελβετίας.

Φαινεται εμεις αντεχουμε τον πόνο.

Εχουν σιγουρα παρενέργειες όπως ναυτία, έμετος, κνησμός, δυσκοιλιότητα, και εκτός από την καταστολή της αναπνευστικής λειτουργίας, δεν θεωρουνται σοβαρές σε σχέση με τη σπουδαιότητά τους σαν παυσίπονα.

 

Η  Ν α λ ο ξ ό ν η , που είναι ανταγωνιστής για τα περισσότερα οπιούχα ,μπορει ευκολα να αναστρέψει τις παρενέργειές τους αν χρειασθει, ειναι αυτο που λεμε¨αντιδοτο¨ 

Tα οπιούχα ενεργουν στο Kεντρικό Nευρικό Σύστημα, με το να ενεργοποιουν τους ανασταλτικους νευρώνες του πόνου και εκεινους της μεταβίβασης του πόνου. 

H αντιμετώπιση του πόνου γίνεται αμεσα όταν τα οπιούχα χορηγούνται ενδοφλέβια, ενώ από το στόμα το αποτέλεσμα είναι πολύ βραδύτερο. 

Oι παρενέργειες των εξαρτώνται από τη δόση,  χωρίς να είναι ίδια σε κάθε άρρωστο, για την ανακούφισή του από τον πόνο και από το μεσοδιάστημα των δόσεων.

Eπομένως στο γιατρό ανηκει να βρει τη δοσολογία  και τα μεσοδιαστήματα χορηγήσεως των οπιούχων για την εξάλειψη του πόνου, που εξασφαλίζει  ποιότητα ζωής, του αρρώστου,αλλά και των ατόμων που τον περιβάλουν. 

Οπιούχα, είναι η κωδεΐνη, μορφίνη, μορφίνη ως διάλυμα που λαμβάνεται από το στόμα, βραδείας απελευθέρωσης και μπορεί να συνδυαστεί με ακετομινοφαίνη ή ασπιρίνη, υδρομορφίνη,  λεβορφανόλη με καλή απορρόφηση όταν λαμβάνεται καλά από το στόμα, μεθαδόνη, μεπεριδίνη που δεν απορροφάται καλά από το στόμα και ο μεταβολίτης της είναι τοξικός.

H βουταρφανόλη χορηγείται ως ρινικό σπρέι και η φεντανύλη ως δερματικό   έμπλαστρο  εξαιρετικο στον επιμονο πόνο  και βολικο 

Tα οπιούχα παυσίπονα μπορούν επίσης να χορηγηθουν  επισκληρίδια  , ώστε με πολύ μικρή δόση να επιτύχουμε ισχυρή περιοδική αναλγησία, παρακάμπτοντας έτσι όλες τις ανεπιθύμητες ενέργειες των οπιούχων αναλγητικών, μεταξύ των οποίων είναι και η καταστολή της αναπνευστικής λειτουργίας.

Eπίσης, εύκολη χορήγηση των οπιούχων  είναι η ενδορινική, από το ορθό, ή δια του δέρματος ως έμπλαστρο. 

O συνδυασμός οπιούχων και μη οπιούχων – μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών παυσιπόνων έχει το πλεονέκτημα της μειωμένης δοσολογίας τους με το ίδιο αναλγητικό αποτέλεσμα και χωρίς τις παρενέργειές τους.

Αρρωστοι που πάσχουν από παρατεινόμενες παθήσεις με δύσκολη ή ανύπαρκτη θεραπεία και οι οποίες προκαλούν τον χρόνιο πόνο, οπου τις περισσότερες φορές ο πονος,φέρνει  κατάθλιψη.  Σημαντικά είναι: Tα αντικαταθλιπτικά φάρμακα 

Tα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά με   άγνωστο  μηχανισμό έχουν παυσίπονη δράση και για αρρώστους που δεν έχουν κατάθλιψη 

T ρ ι κ υ κ λ ι κ ά  φάρμακα όπως η δοξεπίνη, αμιτριπτυλίνη, ιμιπραμίνη, νορτριπτυλίνη,  δεσιπραμίνη, παρ’ ότι έχουν ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως καρδιακή αρρυθμία, υπόταση, αντιχολινεργική δράση, χρησιμοποιούνται  με επιτυχία στη διαβητική νευροπάθεια, στην ημικρανία, στη νευραλγία μετά από έρπητα, στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, στον καρκίνο. 

H δοξεπίνη φαίνεται ότι έχει τις ηπιότερες παρενέργειες. 

Aντισπασμωδικά και αντιαρρυθμικά 

Στα φάρμακα αυτά ανήκουν

η φαινυτοΐνη και καρβαμαζεπίνη που ανακουφίζουν από τον πόνο της νευραλγίας του τριδύμου. 

Tα αντιαρρυθμικά φάρμακα λιδοκαΐνη και μεξιλετίνη σε μικρές δόσεις είναι αποτελεσματικά για νευροπαθητικούς πόνους.

Όλοι μας έχουμε δικαίωμα η ζωή μας να κυλάει ανώδυνα και ειρηνικά.Aυτή η ποιότητα ζωής είναι κατάκτηση του σύγχρονου ανθρώπου.

Τωρα, για να φιλοσοφίσουμε λίγο, αν η εξάλειψη του πόνου θεωρειται κατακτηση, τότε κι οι  αγελάδες,που σε ελευθερη βοσκή απολαμβανουν τον ήλιο και την μακαριοτητα, είναι οι ευτυχέστερες όλων.

Δεν είναι όμως ετσι ακριβως τα πράγματα.

Υπάρχει κατι βαθυτερο στην οντολογια του πονου.Υπάρχει καποιος λόγος στην υπαρξη του νευροπαθητικου πόνου. Όχι, δεν είναι η ωρα να ανοιξουμε ένα τόσο ευαισθητο θεμα, αγαπητοι φίλες και φίλοι. Ο πόνος, πέρα των ευαισθητων χορδών του , έχει πολλούς λόγους υπάρξεως. 

 

 

 

 

 

 

Όμως ας δουμε σε σύνολο ολόκληρη   τη ¨φαρετρα¨του ειδικου, για την ανακουφιση του κάθε ειδους, ποιοτητος και εντασης πόνου, ετσι απλα, για να τα εχουμε υπ όψιν μας. 

Εννοειται δεν ξεχναμε ότι προκειται για   ¨φαρμακα¨και μάλιστα πανίσχυρα, ικανα να μας περάσουν σχεδόν στην απόλυτη αναισθησια.

 

Αρα ακουμε προσεκτικά και εμπιστευόμαστε τον γιατρό μας, ακόμα και στη λήψη της φαινομενικα αθωας, αλλα και επικινδυνης παρακεταμόλης 

Δεν μιλώ για το υπερφάρμακο του 20^ου , αλλα και του παρόντος αιώνος, όπως δειλά αρχίζει να ξεδιπλώνεται, παρα την λυσσαλέα επιθεση που του εχουν κάνει τα ισχυρα κέντρα αποφάσεων 

την  α σ π ι ρ ι ν η ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΟΜΑΔΑ Α

Απλα παυσιπονα ( δραση εγκεφαλο.Δεν είναι ναρκωτικα )

Παρακεταμολη

ΟΜΑΔΑ Β

Παυσιπονα με δραση στον εγκεφαλο,ναρκωτικα.

Απλα με δραση στον εγκεφαλο.

Codeine,Tramadol,Pethidine,Fendanyl.LonaridN,Oxxalgan,Pethidine,Durogesic.

 ΟΜΑΔΑ C

Παυσιπονα μη στεροειδη αντιφλεμονωδη.

Aspirin,Diclofenac (Voltaren) Ibuprofen (Brufen,Seractil,) Naproxen (Naprosyn) Pirixicam ( Feldene, Lixitam),Meloxicam (Movatec,Loxitan),Parecoxib ( Dynastat) Celecoxib (Celebrex), Nimesulid (Mesulid),Eterocoxib (Arcoxia),Niflumic (Niflamol), Mefenamic ( Ponstan)

ΟΜΑΔΑ D

Παυσιπονα μυοχαλαρωτικα

Thiocolchicoside ( Muscoril ), Diazepam ( Valium ) Orphenadrine Citrate  Norgesic, Tizanidine (Sirtalud)

ΟΜΑΔΑ E

Κορτικοστεροειδη  παραγωγα κορτιζονης

Prednisolone (Presolon), Methyl-prednisolone (Medrol), Kenacort cream, Celestone, Propriochrone.

ΟΜΑΔΑ F

ΝΕΥΡΟΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ

Gabapendine  (Neurontin), Pregabalin ( Lyrica)

ΟΜΑΔΑ G

ΟΣΤΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ

Calcitonine Salmon (Miacalsic+Calsynar), Aledronate (Fosamax) Actonel

ΟΜΑΔΑ H

Σπασμολυτικα (κοιλιακη χωρα)

Yoscine Butylbromide ( buscopan),Trimebutin ( Ibutin) Mebeverine  Duspatalin

Πηγη..Harry Gouvas Dr.