ΠΙΚΡΟ ΑΛΛ ΑΛΗΘΙΝΟ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ένα αγόρι γυρω στα 10, είδε μια  πινακίδα σε κατάστημα με μικρα ζωακια, μπηκε και ρωτησε τον ιδιοκτητη..

Θαθελα ένα κουτάβι, ποσο θα μου κοστιζε.

Ο ανθρωπος του καταστηματος, του απάντησε πως κόστιζαν από 30 έως 50 ευρώ. Ο μικρός, στενοχωρημενος, εβγαλε καποια κερματα  από την τσέπη του, τον κοιταξε και είπε:

έχω μόνο 2 ευρώ, μπορώ μηπως, να χαζέψω λίγο τα κουτάβια;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο ιδιοκτήτης χαμογέλασε και σφύριξε.Μια χαριτωμενη σκυλίτσα μπήκε στο δωμάτιο, μαζι με 5 κουταβάκια.Το ένα απ αυτά κούτσαινε, μ έναν αστειο τροπο ,λίγο πιο πίσω από τα άλλα. Ο μικρός ρώτησε:

Τι έχει αυτό το κουτάβι και κουτσαίνει;

Ο ιδιοκτήτης του εξήγησε πως το κουταβάκι είχε γεννηθεί με πρόβλημα στο γοφό και πως θα έμενε έτσι σε όλη του τη ζωή.Ο μικρός ενθουσιασμένος είπε στον μαγαζάτορα:

Θέλω να το αγοράσω.Ο άντρας μ ένα χαμογελο και του είπε, οτι δεν νομίζει να θέλει καποιος ένα κουτσό κουτάβι.Αλλά αν επεμενε να το θελει, αυτος θα του το χαριζε.

Ο μικρός του είπε , καπως στενοχωρημενος,ότι θα προτιμούσε να αγοράσει το κουτάβι, έστω και με ευκολίες, δίνοντας ένα ποσό κάθε μήνα.Ο άντρας γέλασε ξανά και είπε:

αγορι μου,το κουτάβι αυτό είναι άχρηστο, πραγματικά δεν σου χρειάζεται,ποτέ δεν θα μπορέσει να τρέξει και να παίξει μαζί σου όπως τα άλλα σκυλιά….

Τότε ο μικρός σήκωσε το μπατζάκι από το παντελόνι του και άφησε να ξεπροβάλλει το αριστερό του πόδι, το οποίο υποστηριζόταν από ένα μεταλλικό ¨κηδεμονα¨.

 

 

 

 

 

 

Όπως βλέπετε, ούτε και εγώ θα μπορέσω να τρέξω και να παίξω μαζί του επομένως το κουτάβι θα έχει κάποιον που το καταλαβαίνει.

Ο άντρας δάγκωσε τώρα τα χείλη του μην ξέροντας τι να πει. Λιγο δακρυσμένος, προσπάθησε να χαμογελάσει και είπε:εύχομαι… όλα τα κουτάβια να βρουν κάποτε ένα ιδιοκτήτη σαν κι εσένα…

Λιγο πικρο..λιγο μελο..αλλα περα για περα αληθινο.

Χαιρετε. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΧΕΙΜΩΝΑΣ..ΓΡΙΠΗ..ΕΜΒΟΛΙΟ..ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η περίοδος της γρίπης κορυφώνεται Ιανουάριο – Φεβρουάριο

Το εμβόλιο  είναι ένα βασικό βήμα για να αποφύγετε να αρρωστήσετε .  Ως φαίνεται η ασθένεια έχει ήδη αρχίσει να εξαπλώνεται .Είναι εύκολο για οποιονδήποτε να λάβει μέτρα για να αποτρέψει εξαρχής τη γρίπη.

 

 

 

 

 

 

 

 

Το πρώτο βημα είναι το εμβόλιο που διαρκεί μία σεζόν, έρχεται είτε ως εμβόλιο είτε ως ρινικό σπρέι για παιδιά.

Ένα άλλο σημαντικό βήμα για να παραμείνετε υγιείς είναι 

να αποφεύγετε τους άρρωστους . 

Δεν πρέπει να πηγαίνετε στη δουλειά και τα παιδιά δεν πρέπει να πηγαίνουν σχολείο . 

 

 

 

 

 

 

 

 

Φορατε τη μασκα παντα 

Καλύψτε το στόμα σας όταν βήχετε .

Το τακτικό πλύσιμο των χεριών μπορεί να βοηθήσει να αποφύγετε τη διάδοση των μικροβίων και να μην αρρωστήσετε.

Μερικά από τα διδάγματα που πηραμε τα τελευταία τρία χρόνια παρεα με τον  COVID-19

Η ασθένεια μεταδίδεται μέ ιο μέ επαφή. 

Δεν  κολλατε γρίπη με το να βγείτε έξω όταν κάνει κρύο. 

Κολλατε αν  αγγίξετε μια μολυσμένη λαβή πόρτας ή άλλη επιφάνεια ή να έρθετε σε κοντινή απόσταση με κάποιον που είναι ήδη άρρωστος.

Η γριπη περιλαμβάνει υψηλό πυρετό, βήχα, πόνους στο κεφάλι και το σώμα, κόπωση και πονόλαιμο.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ορισμένα αντιιικά μπορούν να μειώσουν τη διάρκεια, να διευκολύνουν τα συμπτώματα και να βοηθήσουν στην πρόληψη επιπλοκών που σχετίζονται με τη γρίπη, όπως 

η πνευμονία.

Λαβετε σοβαρα υπ οψιν αυτά τα βήματα για να αποφύγετε τη γρίπη αυτή την εποχή. 

Μείνετε υγιείς. Μπορειτε.

Απλα μαθετε να στερεισθε καποια ευχαριστα πραγματα που μπορει να σας κοστισουν πανακριβα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΕΙΜΑΣΤΕ..ΕΘΙΣΜΕΝΟΙ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Λεει ο Νωντας :

Ειμαι εθισμενος στο ποδοσφαιρο, κι εχει απολυτο δικιο .

Ο εγκέφαλος δεν έχει αντίληψη σωστού ή λάθους. 

Κύρια λειτουργία του είναι να μας κρατάει στη ζωή και το κάνει αυτό με το να οδηγεί στην αποφυγή του πόνου και στην αναζήτηση της ευχαρίστησης. 

Ο εγκέφαλος, έχει μια τεράστια ικανότητα να παίρνει  

τον έλεγχο του Νου. 

Μπορεί να πάρει τον έλεγχο της βούλησης και να επηρεάσει το πώς ένα άτομο σκέπτεται, αισθάνεται και ενεργεί.

Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή και ως εθισμός. 

Πρόκειται για μια κατάσταση όπου ο εγκέφαλος υποχρεώνει προς μία ορισμένη συμπεριφορά,ανεξάρτητα  από το μυαλό ή τη συνείδηση . 

Η παρακολούθηση ενος μεγαλου αλλα κι ενος οποιουδηποτε αγωνα, ποδοσφαιρικου , αφήνει στο πέρασμά της αισθήματα  απογοήτευσης, και κατάθλιψης.

Το Μεταιχμιακο σύστημα έχει την ικανότητά  να συγκαλύπτει το ηθικό και λογικό μέρος του εγκεφάλου εξορθολογίζοντας, αλλά και δικαιολογώντας το παθος και την οργη. 

Ο εξορθολογισμός και η δικαιολόγηση που προέρχονται από το επιβιωτικό μέρος του εγκεφάλου, είναι σίγουρα εξαιρετικά δελεαστικά και πειστικά.

Είναι η απόλυτη πραγματικότητα ότι τα άτομα αυτά,είτε το ξέρουν είτε όχι, είναι οι τελικοί αποδέκτες των εμπόρων των ψυχοναρκωτικών.

Στην ουσία, η μόνη διαφορά ανάμεσα σε έναν εξαρτημένο από την κοκαΐνη και τη Μπαλα , είναι ο τρόπος που το ναρκωτικό εισέρχεται στο σύστημα .

Ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται στις πληροφορίες που λαμβάνει  από το μάτι γρηγορότερα από ό, τι  από οποιαδήποτε άλλη πηγή. 

Η οπτική επεξεργασία των πληροφοριών γίνεται στο μεταιχμιακό σύστημα σε νανο δευτερόλεπτα.

Η οπτική επεξεργασία των πληροφοριών γίνεται πιο γρήγορα από οποιαδήποτε από τις άλλες αισθήσεις μας. 

Ακόμη και η λήψη κοκαΐνης είναι συγκριτικά πολύ πιο αργή..

Ο εγκέφαλος αποκρίνεται σε οπτικές εικόνες δρασης της φασης, σε μικρο δευτερόλεπτα, όπου χημικές αντιδράσεις λαμβάνουν μέρος αυτόματα. 

Υπάρχει μια ισχυρή απελευθέρωση χημικών ουσιών που μπορούν να υπερισχύσουν έναντι του ορθολογικού εγκεφάλου και να οδηγήσουν σε συγκεκριμένες συμπεριφορές.

Όπως η ντοπαμίνη που είναι η ουσία της ευχαρίστησης, έτσι και η οξυτοκίνη είναι η χημική ουσία της συγκόλλησης. 

Παράδειγμα όταν μια μητέρα γεννάει ακραία ποσά οξυτοκίνης  απελευθερώνονται, δημιουργώντας  έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό μεταξύ μητέρας και παιδιού. 

Ο πατέρας επίσης βιώνει αυτό το δέσιμο οξυτοκίνης όταν γεννηθούν τα παιδιά του. 

Η οξυτοκίνη απελευθερώνεται, σε μεγάλες ποσότητες, και κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής εμπειρίας. 

Αυτή η σύνδεση δημιουργεί συντροφικότητα και την αίσθηση της ενοποίησης κατά τη σεξουαλική επαφή. 

Ωστόσο, απελευθερώνεται η οξυτοκίνη  και κατά τη διάρκεια μιας οπτικής διέγερσης, οπως αυτης της ποδοσφαιρικης φασης, γι αυτο αλλωστε η παρακολουθηση ενος αγωνα 

βριθει απο σεξουαλικα υπονοουμενα, 

Ας πουμε οταν επιτυγχανεται ενα τερμα..

Ακριβως οπως οταν κάποιος διεγείρεται σεξουαλικά, χωρίς κάποιο σύντροφο, με μέσα όπως η πορνογραφία, ο αποδέκτης της οξυτοκίνης αισθάνεται μόνος,  

πέφτει σε κατάθλιψη και σύγχυση, παρά την πλημμύρα της ντοπαμίνης.

Βλέπετε την επικίνδυνη ειρωνεία;

Η οξυτοκίνη έχει τη δύναμη να ενώνει σεξουαλικά ένα αφοσιωμένο ζευγάρι, με υγιείς και σημαντικούς τρόπους, ή μπορεί να καταστρέψει ένα άτομο με αισθήματα κενού και κατάθλιψης.

Η οξυτοκίνη είναι 

μια ¨χημική κόλλα¨ που αναζητεί κάτι να το συνδέσει. 

Όταν δεν υπάρχει δεσμός καταλήγουμε σε απομόνωση και μυστικότητα

Η παρακολουθηση ενος ποδοσφαιρικου αγωνα, δεν ειναι αθωα. Είναι ένα εργοστάσιο παραγωγής οξυτοκίνης που αφήνει μιαν   αίσθηση κενότητας και σύγχυσης.. 

Ο Εθισμός  επηρεάζει αρνητικά , με τρόπους που οι περισσότεροι μόλις και μετά βίας φανταζόμαστε. 

Απλα βιωνουμε μετα εικονες βιας απιστευτης οργης.

 

 

 

 

 

 

Με απλά λόγια, έχουμε στην ουσία δύο εγκεφάλους που εργάζονται σε συνεννόηση ο ένας με τον άλλον. 

Το μεταιχμιακό σύστημα και τον προ-μετωπιαίο φλοιό.

 

 

 

 

 

Ο James Olds,ένας από τους σημαντικότερους  ψυχολόγους του εικοστού αιώνα,μας βεβαιώνει πως η ανακάλυψη του συστήματος της ανταμοιβής του εγκεφάλου, είναι η πιο σημαντική ανακάλυψη για το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος και πώς επηρεάζει τη συμπεριφορά του ατόμου. 

Αυτό που ο Olds ανακάλυψε είναι ότι τα κέντρα ευχαρίστησής μας, όπου ζεί και…βασιλευει  ο εθισμός, στεγάζονται στο Μεταιχμιακό σύστημα, το οποίο δεν είναι υπό τον άμεσο έλεγχο του Μετωπιαίου Φλοιού. 

Η πρωταρχική οδηγία του μεσεγκέφαλου, πάνω από όλες τις άλλες, είναι η επιβίωση. 

 

 

 

 

 

 

Αυτό είναι το τμήμα του εγκεφάλου που έχει το καθήκον να μας κρατάει ζωντανούς. 

Είναι το μέρος που ελέγχει τις βασικές ανάγκες επιβίωσής μας. Αυτό το τμήμα του εγκεφάλου παράγει ¨κινητρα¨    επιβίωσης όπως, οξυγόνο, νερό, φαγητό, ύπνο. 

Κατά τη παρατήρηση του, πειραματιζόμενος με ποντίκια, είδε πώς ο εγκέφαλος αντιδρούσε  στα ευχάριστα ερεθίσματα..ετσι λοιπον τοποθετωντας ηλεκτροδία σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου Βρήκε ότι όταν τα ποντίκια είχαν την δυνατότητα να αξιοποιήσουν τα κέντρα ευχαρίστησης του μεσεγκεφάλου, και να λαμβάνουν συνεχή ηδονή..συνέχιζαν σε βάρος όλων των άλλων λειτουργιών …μέχρι θανατου. 

Με άλλα λόγια, αυτά τα ποντίκια  συνέχιζαν το πάτημα ενός μοχλού που απέδιδε απίστευτη ευχαρίστηση μέχρι που πεθαναν από ασιτία ή εξάντληση. 

Αυτά τα κέντρα ευχαρίστησης απλά καταλύουν  όλες τις υπόλοιπες λειτουργίες του εγκεφάλου. 

Τα δικά μας κέντρα ευχαρίστησης λειτουργούν με παρόμοιο τρόπο,και μας δίνουν μια σαφέστερη εικόνα για την απίστευτη δύναμη των πάσης φύσεως..εθισμών.

 

 

 

 

 

Τέτοιες χημικές ουσίες όπως

ντοπαμίνη, νορεπινεφρίνη, οξυτοκίνη και η σεροτονίνη υποχρεώνουν τον εγκέφαλο να επιδιώκει ορισμένες συμπεριφορές, που θα παράγουν ένα status συναισθήματος.

Oπότε το υποκείμενο.. σε βιολογικό επίπεδο χάνει τον έλεγχο της ζωής του.

Γνωρίζουμε πλέον πως όλες οι εξαρτήσεις προκαλούνται από  έλλειψη της ντοπαμίνης στο σύστημα πρόσληψης-ανταμοιβής.  

Η κινητήρια δύναμη πίσω από αυτές τις επιθυμίες  και τις εμμονές μπορεί κυριολεκτικά να… αποσυνδέσει τον προ-μετωπιαίο ορθολογικό εγκέφαλο και να οδηγήσει σε συμπεριφορές που μπορούν να καταστρέψουν ζωές.

Μ άλλα λόγια, το μέρος του εγκεφάλου μας που είναι σε θέση να βάζει φρένο, χάνει τη δύναμη να περιορίσει την ανεπιθύμητη συμπεριφορά. 

Μόνον η αποχή, απο αγωνες με εντονο το στοιχειο της οπαδικης βιας μπορεί να βοηθήσει στην …απεξάρτηση και αυτοθεραπεία. 

Ως τοτε απλα θα θρηνουμε θυματα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΝΑ ΛΕΤΕ..Ο Χ Ι

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Με το χρονο μαθαινουμε τί θελουν οι αλλοι απο εμας. 

Περναει καιρος ώσπου να καταλάβεις τι θέλουν από σένα.

 

Στην αρχή όλοι  παρουσιάζονται στιλάτοι για να πάρουν κάτι από σένα. Όλοι έχουμε βρεθεί σε αυτή την θέση, δεν είναι κακό . Σιγα σιγα η σχεση φθείρεται, σκίζεται, καθώς τίποτα δεν μένει όρθιο όταν το ράψιμο της ψυχής είναι με ψέματα.

Οι σχέσεις αυτές έχουν ένα γρήγορο πανομοιότυπο τέλος, είτε γιατί κατάλαβες, είτε γιατί πήραν ό,τι ήθελαν από εσένα κι έφυγαν.Πληγώθηκες αλλά και γλίτωσες.

Συνήθως αυτό γίνεται σε αρκετά σύντομο διάστημα. 

Είναι κι αυτοί , οι κομπάρσοι που χάνονται για λίγο και όταν θέλουν κάτι ξαναγυρνάνε. 

Κι αυτό είναι το χειρότερο, το αρκετά γελοίο.

Εκεί λοιπόν μαθε να χαλάς χατίρια και να λες  όχι. 

Εκεί θα δεις, θα μάθεις ανθρώπους, θα δεις να ξεσκεπάζονται,  συμφέροντα να χτυπάνε στη σειρά σαν μουσικά όργανα. 

Να χαλάς χατίρια, να γλυτώνεις τον εαυτό σου από την εκμετάλλευση. 

 

Να χαλάς χατίρια σε οτιδήποτε σε αγχώνει, σε προβληματίζει, σε οτιδήποτε δεν κάνεις με την καρδιά σου.

Να χαλάς χατίρια, να μαθαίνεις ανθρώπους, να αρνεισαι την εκμετάλλευση και να κρατάς τις ομορφιές της ψυχής σου 

μονάχα για εκεί που αξίζει.

Να χαλάς χατίρια να μαθαίνεις ανθρώπους, ήρθε η ώρα να σου αποδείξουν πως αξίζει τον κόπο που γίνεσαι το κόκκινο χαλί στα πόδια τους, και όχι το χάλι που πατάνε, λερώνουν, και φεύγουν. 

Για σενα το λεω καλη μου Γαρουφαλια,

που δεν σου αρεσε το ονομα και τοκανες Λία και προκοψες.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΘΕΟΣ ΠΙΣΤΗ..ΚΙ Ο ΔΗΜΟΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Περπατωντας  συναντησα τον Δημο. Ο Δημος ειναι επεμβατικος καρδιολογος Καθημερινα περπατα μιση ωρα . Τον συναντω καποιες φορες στο Αλσος. Ηταν προβληματισμενος. Πιστεύεις στον Θεό; Με ρωτησε χωρις αλλη κουβεντα. Βεβαίως Δημο, το ξερεις αλλωστε . Είναι καλός ο Θεός;Φυσικά Δημο.Είναι ο Θεός παντοδύναμος;Εννοειται Δημο.Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σ Αυτόν. Η ιατρικη μας δεν τα καταφερε .Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;

Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι;

 

 

 

 

Να το παμε απ την αρχη. Είναι καλός ο Θεός;Ναι..Είναι καλός ο διάβολος; Όχι.. Ποιος δημιούργησε τον διάβολο; ο Θεός, σαν άγγελο φωτός αρχικά..Σωστά.Πες μου τωρα υπάρχει το κακό σ’ αυτόν τον κόσμο; Ναι.Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι;Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά; Ναι.Άρα ποιος δημιούργησε το κακό; Ο άνθρωπος, που αποξενωμένος απο τον Θεό στράφηκε στο περιβάλλον και στον συνάνθρωπό.

 

 

 

 

 

 

 

 

Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός δεν υπάρχει. Εσυ τι λες; Εγώ έχω την πίστη μου, ακούω και μελετώ,όπως και σέβομαι  την επιστήμη και κάθε άλλη γνώμη.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ρε Δημο  να σε ρωτήσω κάτι ; Σαν γιατρος ξερεις την  θερμότητα, τον πυρετο οπως κι αυτο που λεμε κρύο;

Κι ομως κρυο  Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, υψηλο πυρετο , δεκατα ή καθόλου θερμότητα. Προσεξε τωρα δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο.Ακομα κι αν πάμε στούς 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα και δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω.Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο.

Είναι μόνο μια λέξη , που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε  την απουσία θερμότητας.Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο, κι αυτο γιατι η θερμότητα είναι ενέργεια.Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας,είναι απλά η απουσία της.

 

 

 

 

 

 

 

Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι . Σωστα ; Λάθος

Το ¨σκοτάδι¨ είναι η απουσία του φωτος. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως,εκτυφλωτικό φως.Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα .

Αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι Δημο;Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει.Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο. 

 

 

 

 

 

 

Δημο προσεξε, Η Φιλοσοφική Σκέψη που χρησιμοποιουμε Είναι ΕλαττωματικήΤο να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι Ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής  Είναι απλά η απουσία της.

 

 

 

 

 

 

 

Ο σύνδεσμος Δημο, μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η πιστη .Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά και ενδιαφέροντα.

Χριστος Ανεστη , Δημο.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΜΕΓΑΛΩΝΩ …ΕΥΤΥΧΗΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

O εγκέφαλος ενός 80ρη είναι πολύ πιο πρακτικός από ό,τι ενος 50ρη. Αυτο οφειλεται στην αλληλεπίδραση αριστερού και δεξιού ημισφαιρίου  η οποια σ αυτην την ηλικια ομαλοποιειται  γεγονός που διευρύνει τις δημιουργικές δυνατότητες του.

 

 

 

 

Ετσι μεταξυ 60 και 70 ετών βρισκουμε ενδιαφερουσες προσωπικότητες που μόλις ξεκίνησαν τις δημιουργικές τους δραστηριότητες. Εννοειται πως ο εγκέφαλος ενος 70ρη δεν είναι γρήγορος όσο ήταν πριν 10 χρονια. Ωστόσο, διαθετει ευελιξία. Επομένως, τωρα είναι πιο πιθανό να παίρνουμε σωστές αποφάσεις τη στιγμη που είμαστε λιγότερο εκτεθειμένοι σε αρνητικά συναισθήματα.Η κορύφωση της πνευματικής δραστηριότητας μας εμφανίζεται γύρω στα 70 , τοτε ο εγκέφαλος μας λειτουργεί με πλήρη ισχύ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μετά τα 60 ένα άτομο χρησιμοποιεί και τα 2 ημισφαίρια ταυτόχρονα. Αυτό βοηθα να λύνονται περίπλοκα προβλήματα. Ο εγκέφαλος των ηλικιωμένων επιλέγει καταναλώνει λιγότερη ενέργεια, πετα ευκολα τα περιττά και αφήνει σωστές επιλογές για να λύσει ενα πρόβλημα. Σε σχετικη μελέτη στην οποία συμμετείχαν διαφορες ηλικιακές ομάδες. Οι νέοι ήταν μπερδεμένοι στα τεστ. Οι άνω των 60 επαιρναν σωστές αποφάσεις. 

 

 

 

 

 

 

 

Προσεξτε τωρα κατι που εχει παρεξηγηθει ευρυτατα Οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν πεθαίνουν, όπως λένε πολλοι. Απλα χανουν τον δρομο οι μεταξύ τους σχέσεις αν ο ενδιαφερομενος δεν αρχισει να ασχολειται με εναν ηλεκτρονικο υπολογιστη καθημερινα για 3-5 ωρες. Η προσοχή ενος ηλικιωμενου αποσπαται και χανεται στον ρεμβασμο και την τηλεοραση και η εντευθεν λήθη, προκύπτει λόγω της πληθώρας αχρηστων πληροφοριών.

Αρα , παυουμε να εστιάζουμε σε περιττά μικροπράγματα. Μετα τα 60στα γενεθλια του , ένα άτομο όταν παίρνει αποφάσεις χρησιμοποιεί και τα δύο ημισφαιρια του εγκεφαλου του.

Συμπέρασμα  Ξεκιναμε έναν υγιεινό τρόπο ζωής.

 

 

 

 

 

 

Καθημερινο περπατημα 30 λεπτα με γρηγορο βαδισμα και ευχαριστη μουσικη . Παντα την ιδια ωρα.

 

 

 

 

Ειμαστε ενυδατωμενοι και το φαγητο μας ελαφρυ και βασικα μεσογειακο με λαδι και ελιες.

 

 

Θυμομασθε πως οι διανοητικές ικανότητες δεν μειώνονται με τα χρονια , αντίθετα αναπτυσσονται , φτάνοντας στο αποκορύφωμά τους στην ηλικία των 80-90 ετών.

Να Ενδιαφέρεστε για τη ζωή,Να κάνετε σχέδια για το μέλλον Να βγαινετε εξω, ετσι χωρις λογο.

Να γελατε  αν δεν μπορειτε να χαμογελατε συνεχως  κι ας σας νομιζουν τρελλο.

 

 

 

ΠΗΓΗ: _New England Journal of Medicine._

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΜΠΑΛΛΑ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο Συγκεντρώνει εκατομμύρια οπαδούς, μια και…φιλάθλους δεν θα τους έλεγα ποτέ.

Όλοι παρακολουθώντας έναν αγώνα βλέπουν το αποτέλεσμα χωρίς να περνά από το μυαλό τους ότι  οι 11 ποδοσφαιριστές υφίστανται μια τεράστια βάσανο, απίστευτα δυσανάλογη για τις δυνατότητες ενός μέσου ανθρώπου.

Μια γερμανίδα νευροφυσιολόγος  θέλησε να  μελετήσει το φαινόμενο ,όχι του ποδοσφαίρου, αλλά της ακραίας καταπόνησης των παικτών.

Η μελέτη της δημοσιεύθηκε στο  JAMA το περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου , του American Medical Association .

Η ερευνήτρια επέλεξε μια ομάδα 12 ποδοσφαιριστών από το γερμανικό πρωτάθλημα 1ης κατηγορίας, μέσης ηλικίας 19.7 ετών, που ασχολούντο με το ποδοσφαιρο  επί 13 χρόνια και την υπέβαλε σε εξεζητημένες Ακτινολογικές Εξετάσεις High-Resolution Diffusion Tensor Imaging,Του Εγκεφάλου Και Ιδιαίτερα Της Λευκής Ουσίας.

Σαν ¨ομάδα μάρτυρα¨ διάλεξε 11 πρωταθλητές κολύμβησης ίδιου φύλου, μέσης ηλικίας 21,4 ετών, ασχολούμενους με το άθλημα επαγγελματικά για 9 κατά μέσον όρο χρόνια και τους υπέβαλε στις ίδιες εξετάσεις.

Τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη ομάδα δεν είχαν ποτέ υποστεί έστω και την παραμικρή διάσειση.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ποδοσφαιριστές παρουσίαζαν σημαντικές βλάβες της λευκής ουσίας του εγκεφάλου τους, σε ποσοστό στατιστικά σημαντικό συγκριτικά με τους κολυμβητές Η ερευνήτρια πιστεύει ότι το αποτέλεσμα είναι συμβατό με την καταπόνηση που υφίσταται ο εγκέφαλος των ποδο σφαιριστών κατά τη διάρκεια του αγώνα, όταν χρησιμοποιούν το κεφάλι τους για να ελέγχουν την μπάλα.

Η μελέτη πράγματι αφορά μικρό αριθμό ατόμων ωστόσο το αποτέλεσμα είναι τόσο εντυπωσιακό, που θα πρέπει να μελετηθεί σε μεγαλύτερο αριθμό ατόμων και, εάν πράγματι συμβαίνει, να αξιολογηθούν και οι πιθανές συνέπειες που μπορεί να έχει για το μέλλον των αθλητών αυτών, όσον αφορά τις νοητικές και λοιπές λειτουργίες των, γιατί για τις σωματικές τα στοιχεία είναι απογοητευτικά.

Οι ζημιές είναι δυσανάλογα μεγάλες σχετικά με τα ωφέλη

Και μου λέει ο αλλος  ε και λοιπόν τί σχέση μπορεί να εχει αυτο που λες με μένα Τί με νοιάζει τί παθαίνει ο τάδε μεγάλος ποδοσφαιριστής, που ειρήσθω εν παρόδω, αμοίβεται 100 φορές πιό πολύ απο μένα. Το ρισκάρει και το χαίρεται διπλά και δόξα και χρήμα Κι απ εκει και πέρα δε βαριέσαι, εγώ χαίρομαι το αγαπημενο μου σπόρ, εκτονόνωμαι βρίζοντας το ρέφερυ απολαμβάνω την μπύρα μου και διασκεδάζω οικονομικά και ελληνικά.

Ομολογώ οτι δεν μπορώ να αντείπω το παραμικρό. Ισως Να του ελεγα, για τις παλιές δόξες του αθλήματος, που περιφέρονται αξιολύπητες, με αναπηρίες απίστευτες στα πόδια και τη μέση τους.

Για φίλους , που το παίζανε δήθεν αθλητές, που έχουν καταντησει ερείπια, με κατεστραμμένα γόνατα, συνδέσμους μηνισκους, χιαστούς και πάει λέγοντας

Τίποτα.. το ποδόσφαιρο είναι ταμπού..Η ιστορία ανατρέχει στον ερπετικό μας εγκέφαλο, τότε που ο άνθρωπος της έκτης ημέρας έτρεχε συνέχεια, για να βρεί το φαγητό του.

Ενα υποκατάστατο, εκείνων των καιρών, με μία διαφορά Τώρα το κυνήγι το κάνουν… 11+11 διασημοι ή άσημοι ποδοσφαιριστές τους καλύτερους τους λένε Κυνηγούς νομίζω κι όχι τυχαία, που τρέχουν, κυνηγούν, ντριπλάρουν και σκοράρουν στην εστία του αντιπάλου, ακριβώς οπως έκαναν και  οι πρώτοι άνθρωποι, και για λογαριασμό των χιλιάδων παθιασμένων αλλαλαζόντων, γιαλαντζί…εικονικών κυνηγών μιας…δερμάτινης μπάλλας, που συμβολίζει το αρχαίο θήραμα του πρώτου ανθρώπου .

Τώρα γιατί υπάρχουν και οι ξενέρωτοι που αδιαφορούν για το ποδόσφαιρο Ίσως για τον ίδιο λόγο που προφανώς ήταν αδιάφορος ο…Αδάμ κι οι απόγονοι Του, για το κυνήγι της τροφής…

Χαίρετε…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΤΟ ΣΑΠΟΥΝΙ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η φυσική του σύνθεση το καθιστά υποαλλεργικό. Έχει εξαιρετικές   απολυμαντικές ιδιότητες. Είναι ενυδατικό λόγω του ελαιόλαδου και δεν αφήνει το δέρμα και τα μαλλιά αφυδατωμένα. Είναι απαλό και σεβεται το περιβάλλον αφού είναι βιοδιασπώμενο.  Δεν επηρεάζει το pH του δέρματος.

 

 

 

 

 

 

Το πράσινο σαπούνι , στο λουσιμο καθαρίζει την τρίχα και την κανει απαλή και λαμπερή.  Απορροφά όλη τη λιπαρότητα και το ¨δολοφονικο¨ styling, που  έχει συσσωρευθεί με τον καιρό στα μαλλιά μας.

Για την παρασκευή του, χρησιμοποιούνται φυσικά συστατικά και έλαια,που είναι μια τέλεια πηγή θρέψης και ενδυνάμωσης τόσο για την τρίχα όσο και για το δέρμα του κεφαλιού Επιπλέον, καθώς είναι τόσο απαλό ,ενδείκνυται ακόμη και για τα πιο ευαίσθητα δέρματα ή για ειδικές περιπτώσεις που χρειάζεται συγκεκριμένη, απαλή φροντίδα.

Για να λουστουμε, μπορούμε να αγοράσουμε πράσινο σαπούνι σε υγρή μορφή ή απλά να κάνουμε πλούσιο αφρό στα χέρια μας  και να το περάσουμε από τα μαλλιά μας.

Αυτό το τελευταιο αφορά τις κυρίες.Οι υπόλοιποι απλά το τριβουμε στο τριχωτο, κι αυτό αφρίζεικαθαριστικά. Εκτός από μπάνιο και λούσιμο, οι αντισηπτικές ιδιότητές του, το κάνουν ιδανικό και για ξυρισμα  αν ακομα χρησιμοποιουμε ξυραφι.Το πράσινο σαπούνι, αφήνει το δέρμα απαλό, χωρίς ερεθισμούς και κοκκινίλες.

Συνιστάται από τους δερματολόγους και το ιατρικό προσωπικό ως αντι-σηπτικό. Στα νοσοκομεία το χρησιμοποιούν ως το καταλληλότερο για την καθαριότητα των ασθενών και ως προληπτικό κατά των δερματολογικών προ-βλημάτων που δημιουργούνται από την κατάκλιση.

Πολλές φορές μάλιστα δεν το ξεπλένουν αφηνοντας την σαπουνάδα να δράσει ως επουλωτικό και θεραπευτικό  

Η αντισηπτική του δράση έχει εφαρμογή στα ερεθισμένα ούλα και τα έλκη του στόματος  σωστα τις άφθες με άδεια του οδοντιάτρου, φυσικά.

 

 

 

 

 

 

Η χρήση του σ ένα ζεστο ποδόλουτρο , ηρεμεί τις κράμπες που συμβαίνουν συχ-νά κατά τη διάρκεια της νύχτας.Οι αρετές του επεκτείνονται στο πλύσιμο ακόμα και των πιο ευαίσθητων ρούχων όπως  μεταξωτά, μάλλινα, δαντέ-λες.Δεν περιέχει αλλεργιογόνα συστατικά, καi αρωματα, γι’ αυτό συνιστάται για το πλύσιμο των ασπρόρουχων των αλλεργικών ατόμων και των μωρών.

 

 

 

 

 

 

 

Για Σφουγγάρισμα: Διαλύουμε 2-3 κουταλιές της σούπας  τρίμμα σε μισό κουβά νερό.

Για τα Τζάμια: Πλένουμε τα ειδικά πανάκια με πράσινο σαπούνι, τα ξεβγάζουμε καλά και καθαρίζουμε με αυτά τα τζάμια χωρίς να χρησι-μοποιήσουμε απορρυπαντικό, παρά μόνο νερό.Ξάσπρισμα, αυτό που λέμε λευκαντικο. Βουτάμε τις θαμπές, γκριζαρισμένες από το καυσαέριο και τον καπνό του τσιγάρου λευκές ή ανοιχτόχρωμες κουρτίνες μέσα στη μπανιέρα, τις πλένουμε με άφθονο πράσινο σαπούνι και μετά τις βάζουμε  στο πλυντήριο. Θα  ξαναβρούν τη λευκότητα και τη λάμψη τους.

Πως θα καταλάβουμε αν το πράσινο σαπούνι που χρησιμοποιούμε είναι.. ποιοτικό;Ένα μικρό τεστ μπορεί να δείξει την ποσότητα του ελαιολάδου που περιέχει: 

Αν προσπαθήσουμε να το κόψουμε στη μέση, μ ένα μαχαίρι και θρυμματίζεται αμέσως,σημαίνει ότι περιέχει λίγο ελαιόλαδο.

Αναζητάμε το ποσοστό του ελαιολάδου στο σαπούνι στην ετικέτα του,αν υπάρχει. Το Πράσινο σαπούνι ειπαμε και πιο πάνω, γίνεται από μη βρωσιμα λάδια, υποβαθμισμενα, αλλα και από ακατέργαστο πυρηνέλαιο ελιάς Το πυρηνέλαιο φτιάχνεται από σπασμένες ολόκληρες ελιές, σάρκα και κουκούτσι,και περιέχει χλωροφύλλη η οποία δίνει το πράσινο χρώμα στο φρέσκο σαπούνι.

Το χρώμα αυτό ξεθωριάζει σιγά σιγά καθώς το σαπούνι στεγνώνει και ωριμάζει.

 

 

 

 

Εχω πρασινο, αλλα και ασπρο σαπουνι 30 ετων,ειναι οντως διαφορετικό καμμια σχεση με τα χημικα σαμπουαν.

 Χαιρετε..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σημερα αναρωτιομαστε τί εννοουμε οταν λεμε φυσιολογικο.

Ο Allen Frances εγραψε ενα εξαιρετικο βιβλιο που ειναι κατανοητο κι απο καποιον μη ειδικο και προσεγγίζει από την ψυχιατρική πλευρά, το καυτο πρόβλημα της ιατρικής που είναι η μετατροπή φυσιολογικών καταστάσεων σε παθολογικές. 

Η  ιατροποίηση της καθημερινής ζωής , κυριως δε, η υπερ- διάγνωση και η χορηγηση πολλων φαρμακων. 

 

 

 

Το βιβλιο μας εισάγει στην σημερινή ψυχιατρική προβληματική με έναν αιρετικό τρόπο  

Το 1952, δημοσιεύεται από την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση για πρώτη φορά το 

Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ι 

DMS-I, The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders I το οποίο αναγνωριζε και ταξινομουσε τις  Ψυχικές Ασθένειες.

Κι αυτο γιατι η  ανάγκη  ήταν επιτακτική μετά το τέλος του ΙΙ Παγκοσμίου Πολέμου που οι ψυχιατρικές ασθένειες ήταν ένα σύνηθες αίτιο ακαταλληλότητας για θητεία,  και πηγή συνεχούς ανικανότητας για όσους τελικά επέστρεφαν στα σπίτια τους. 

Το 1968, δημοσιεύεται το DMS-II ως μια βελτιωμένη εκδοχή του DMS-I, Τοσο το DMS-I οσο και το DMS-II δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτε 

Αντίθετα επικρίθηκαν με το αιτιολογικό ότι δεν ήταν επαρκώς επιστημονικά και προωθούσαν μια αρνητική ταυτοποίηση των ασθενών χωρίς παράλληλα να στοχεύουν στην εξυγίανσή τους.

Από το 1970 και μετά η ψυχιατρική αναγνωρίζεται πλέον ως πλήρως ανεπτυγμένη ειδικότητα της ιατρικής και έπρεπε να καλυφθούν τα κενά που οδηγούσαν σε εσφαλμένες διαγνώσεις. 

Το 1975 ο Ρόμπερτ Σπίτζερ αναλαμβάνει αυτό το φιλόδοξο σχέδιο και υπό την προεδρία του στην Ομάδα Κρούσης του DMS-III το οποίο δημοσιεύθηκε το 1980, γεφυρώνεται η κλινική έρευνα με την κλινική ψυχιατρική ̇η προσεκτική διάγνωση καθίσταται προαπαιτούμενο για την ακριβέστερη και πιο εξειδικευμένη επιλογή θεραπείας. 

Διεύρυνε το σύνολο των διαταραχών περιλαμβάνοντας  νέες ψυχικές διαταραχές οι οποίες περιέγραφαν ήπια συμπτώματα που απαντώνται σε ένα μεγάλο ποσοστό του φυσιολογικού πληθυσμού.

Έκτοτε οι φαρμακευτικές εταιρίες ανακαλύπτουν μια τεράστια αγορά, με αποτέλεσμα το DMS-III να κατηγορηθεί για διαγνωστικό πληθωρισμό διότι ηύξησε την πιθανότητα να διαγιγνώσκονται πολύ περισσότεροι άνθρωποι και να ακολουθούν θεραπείες που ίσως να μην ήταν απαραίτητες.

Το 1987 δημοσιεύεται η αναθεωρημένη έκδοση του DMS-III, το DMS-IIIR. To DMS-IIIR καλύπτει παραλείψεις και διορθώνει σφάλματα για τα οποία επικρίθηκε το DMS-III, αξιοποιεί αποτελέσματα κλινικών ερευνών, κάτι που το καθιστά πιο εδραιωμένο επιστημονικά, αλλά εγείρονται ερωτήματα ως προς αξιοπιστία του, την πιθανά διαστρεβλωμένη χρήση του, τη δυνητικά κακή διάγνωση που μπορεί να επιφέρει καθώς και ζητήματα ηθικής. 

 

 

Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το πλέον γνωστό αντικαταθλιπτικό Prozac Ladose, του οποίου οι πωλήσεις απογειώνονται, εν μέρει επειδή ο ορισμός της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής κατά DSM ήταν πολύ χαλαρός. 

Το διαγνωστικό σύστημα είχε μετατραπεί αθέλητα σε εργαλείο μάρκετινγκ των φαρμακευτικών εταιρειών.

Λίγα χρόνια αργότερα ο συγγραφέας και διακεκριμένος ψυχίατρος Allen Frances καλείται απ’τον ιατρικό διευθυντή της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας  ως επικεφαλής της Ομάδας Κρούσης του DSM-IV. Έχοντας εργαστεί σε δύο προηγούμενα DSM, αποδέχεται την πρό(σ)κληση. 

Το DSM-IV δημοσιεύεται το 1994 βασιζόμενο σε 500 κλινικές δοκιμές και περιλαμβάνει πρόσθετες πολιτισμικές πληροφορίες, διαγνωστικά τεστ και αιτιολογήσεις των ειλημμένων αποφάσεων. 

Τρία χρόνια μετά τη δημοσίευσή του οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν η μόνη χώρα στον κόσμο που επιτρέπει τη διαφήμιση των φαρμακευτικών προϊόντων κατευθείαν στον καταναλωτή. 

Οι προωθητικές ενέργειες των φαρμακοβιομηχανιών προβάλλουν απλά καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων ως ψυχικές διαταραχές που δεν είχαν ακόμα αναγνωρισθεί. 

Οι αλλαγές του εγχειριδίου τελικά συνεισέφεραν άμεσα στις ψευδο-επιδημίες αυτισμού, ελλειμματικής προσοχής και διπολικής διαταραχής των ενηλίκων αποφέροντας μεγάλα κέρδη στις φαρμακοβιομηχανίες.

Με βάση το DSM οι περισσότερες παρεκκλίνουσες ανθρώπινες συμπεριφορές χαρακτηρίζονται ως διαταραχές. 

Για παράδειγμα, ένα παιδί που δεν προσέχει όσο πρέπει στο σχολείο ίσως έχει Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής που αντιμετωπίζεται με Ritalin. 

 

 

 

Ένας άνθρωπος που βιώνει μελαγχολία μετά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου έχει κατάθλιψη και πρέπει να το αντιμετωπίσει παίρνοντας φάρμακα. Κάποιος που παίρνει ναρκωτικά και έχει διαταραχές στη διάθεση του έχει Διπολική Διαταραχή και πρέπει να παίρνει φάρμακα εφ’ όρου ζωής. 

Κάπως έτσι λειτουργεί ο Διαγνωστικός Πληθωρισμός και το ερώτημα που εγείρεται είναι πώς ορίζεται τελικά ο ψυχικά φυσιολογικός;

Στα λεξικά η λέξη φυσιολογικός μπορεί μέσα στο εννοιολογικό περιβάλλον που βρίσκεται να σημαίνει: 

Κανονικός, Ορθός, Τυπικός, τετριμμένος, συνήθης, μέσος. Ταυτολογίες που δεν δίνουν όμως μια συγκεκριμένη περιγραφή του τι είναι φυσιολογικό. 

Για να μάθουμε τι είναι φυσιολογικό πρέπει να γνωρίζουμε τι είναι το μη φυσιολογικό και εδώ έχουμε ένα κλασικό παράδειγμα  Κυκλικού Ορισμού: κάθε όρος ορίζεται αποκλειστικά ως αντίθετος ενός άλλου και τελικά κανένας από αυτούς δεν ορίζεται πραγματικά. 

Στον κόσμο της ψυχιατρικής αυτόν ακριβώς το σκοπό εξυπηρετεί το DMS: 

Να ορίσει το ψυχικά μη φυσιολογικό.

Ιστορίες ανθρώπων που διαγνώστηκαν εσφαλμένα και ταλαιπωρήθηκαν άδικα. 

Ιστορίες ανθρώπων που έχουν όντως πρόβλημα και δεν λαμβάνουν τη σωστή φαρμακευτική περίθαλψη. Φάρμακα που προσφέρουν ελάχιστα και επιβαρύνουν έναν οργανισμό με αρκετές παρενέργειες. 

Ψυχίατροι  που έκαναν βιαστικές διαγνώσεις. 

Φαρμακοβιομηχανίες που εκμεταλλεύτηκαν τα χαλαρά διαγνωστικά κριτήρια του DSM βγάζοντας τεράστια κέρδη. 

Το 7% των Αμερικανών είναι σήμερα εθισμένο σε κάποιο νόμιμο ψυχο τροπικό φάρμακο. 

Κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες  συνταγογραφούνται 300 εκατομμύρια συνταγές για ψυχιατρικά φάρμακα. 

Τα ψυχοφάρμακα σήμερα είναι η κυριότερη πηγή εσόδων για τις φαρμακευτικές εταιρείες. 

Το 2011, κέρδισαν περισσότερα από 18 δισεκατομμύρια δολάρια από τα αντιψυχωσικά, 11 δισεκατομμύρια δολάρια από τα αντικαταθλιπτικά και σχεδόν 8 δισεκατομμύρια δολάρια από τα φάρμακα για την διαταραχή ελλειμματικής προσοχής σε μια αγορά που συνεχώς διογκώνεται.

Στις μέρες μας το DMS-5 έχει πάρει τη θέση των προκάτοχών του έχοντας τρεις φιλοδοξίες: 

Η ψυχιατρική διάγνωση να βασίζεται με κάποιον τρόπο στα συναρπαστικά ευρήματα της νευροεπιστήμης, να διευρύνει τα σύνορα της κλινικής ψυχιατρικής με στόχο την έγκυρη ταυτοποίηση της ασθένειας και να γίνει η ψυχιατρική διάγνωση πιο ακριβής μέσω της ποσοτικοποίησης των διαταραχών. 

Το επιτυγχάνει όμως; Και ποιο είναι το μέλλον της ψυχιατρικής διάγνωσης;

Ο Allen Frances M.D. καθηγητής στο τμήμα Ψυχιατρικής και Επιστημών της Συμπεριφοράς στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ντιούκ στη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ. Σήμερα δημοσιοποιεί σε όλα τα έγκριτα Μέσα 

Times, Wired, The New York Times, Washington Post, The L.A. Times, Economist, ABC News, PBC’S NewsHour . 

Το βιβλίο του αυτό είναι μια κραυγή αγωνίας  για το μέλλον της ψυχιατρικής Τεκμηριώνει τους φόβους του για το μέλλον της ανθρωπότητας. 

Υπέρμαχος της ομοιόστασης, αυτής της εξαιρετικής ικανότητας του εγκεφάλου να τείνει προς την ισορροπία και την κανονικότητα, στοχεύει στο να ευαισθητοποιήσει και να αφυπνίσει ανθρώπους που εργάζονται στο χώρο της ψυχιατρικής, της ψυχολογίας, κοινωνικούς λειτουργούς και άλλες συγγενείς ειδικότητες, αλλά και ανθρώπους που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές ή έχουν γενικότερες κοινωνικές ευαισθησίες. Ένα βιβλίο επιστημονικά τεκμηριώμενο με πλούσια βιβλιογραφία.

Αν διαβάσουμε το βιβλίο θα εκτιμήσουμε , το πόσο σοφότεροι ήταν οι  προγονοι μας, που γνώριζαν το Παν Μέτρον Αριστον.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σαν ορος ξαφνιαζει. Ομως ζει και βασιλευει σε ολους τους τομεις της ιατρικης

 

Συγκεκριμένα αναφέρει ο Welch ότι όταν το ανώτατο φυσιολογικό όριο του ζαχάρου στο αίμα ελαττώθηκε από 140 σε 126 προστέθηκαν στη λίστα των αμερικανών διαβητικών περίπου 1.5 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις με αύξηση των διαγνωσμένων διαβητικών κατά 14%.

 

Με την ίδια λογική όταν ελαττώθηκε το ανώτατο φυσιολογικό όριο της Συστολικής αρτηριακής πίεσης από 160 mmHg σε 140mmHg  προστέθηκαν στη λίστα των υπερτασικών στις ΗΠΑ περίπου 14 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις με ποσοστό αύξησης των θεωρούμενων υπερτασικών  κατά 35%.

Όταν αντίστοιχα το ανώτατο φυσιολογικό όριο της Ολικής Χοληστερίνης  ελαττώθηκε από 240 στο 200 ,τότε προστέθηκαν στη λίστα των υποψηφιων για εμφραγμα (;) περίπου 42 εκατομμύρια πολίτες   των ΗΠΑ με ποσοστό αύξησης 86% των βαπτισμένων υποψηφιων καρδιοπαθων..

Ένα πολύ μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, κυρίως στον δυτικό κόσμο, διαγιγνώσκεται με υπέρταση. Υπολογίζεται ότι 40% του ανδρικού πληθυσμού άνω των 35-40 ετών, με βάση τα τρέχοντα φυσιολογικά όρια, διαγιγνώσκεται με υπέρταση και συνήθως όλοι  θα πάρουν αργά ή γρήγορα φάρμακα.

Θα πρέπει να προβληματιστούμε πολύ σοβαρά πλέον ως κοινωνία: 

Τι δεν πηγαίνει καλά, όταν ο μισός ανδρικός πληθυσμός, άνω των 40 μέχρι στιγμής, ειναι σε φαρμακευτική αγωγή για αυξημένη αρτηριακή πίεση

Είναι οντως  υπερτασικοί τόσο  πολλοί άνθρωποι σήμερα ή το λάθος βρίσκεται στο σύστημα ταξινόμησης που σε βαπτίζει ευκολότερα ως πάσχοντα; 

Ας ειμαστε  λιγο καχυποπτοι στα οσα πολλα ακουμε καθημερινα για την πολυτιμη υγεια μας.  

 

Χαιρετε

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΕΞ ΑΠΑΛΩΝ ΟΝΥΧΩΝ ;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σημερα Ζούμε μόνοι 

Ο μοναδικός σκοπός της ζωής μας να εργαζόμαστε. 

Τα παιδιά μας,  θυσιάζουν την παιδική τους ηλικία για να αποκτήσουν εφόδια και καθώς μεγαλώνουν, μαθαίνουν ότι ο μόνος αξιόλογος στόχος, στον οποίο πρέπει να προσανατολίζονται, είναι η επιλογή του επαγγέλματος που θα ακολουθήσουν.

 

Εργαζόμαστε , για να μπορούμε να αγοράζουμε τα πράγματα που θα μας κάνουν να νιώσουμε όμορφα 

 

Αντί για οικογένεια, συνάπτουμε προσωρινές ερωτικές σχέσεις με συντρόφους τους οποίους επιλέγουμε κάθε φορά επειδή περνάμε καλά μαζί τους, αλλά αποφεύγουμε τη μόνιμη δέσμευση και απλώς, όταν βαρεθούμε, διαλύουμε τη συγκεκριμένη σχέση και προχωράμε στην επόμενη παραμένοντας φίλοι με τους ή τις πρώην συντρόφους μας.

 

Ακόμη κι αν έχουμε κάνει το βήμα να παντρευτούμε, κατά πάσα πιθανότητα κι αυτό είναι προσωρινό Ακολουθεί το διαζύγιο, γιατί ποιο λόγο έχεις να παραμένεις σε έναν γάμο

στον οποίο δεν περνάς καλά;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Έχω και παιδιά; Κανένα πρόβλημα. Όμορφα και πολιτισμένα, ο ένας γονιός αναλαμβάνει την κηδεμονία και ζει μαζί τους  κατά κανόνα η μητέρα  και ο άλλος τα συναντάει και περνά χρόνο μαζί τους κατά διαστήματα. 

Αλλά μπορεί να είναι καλός γονιός συμμετέχοντας με διάφορους τρόπους στη ζωή και στις ανάγκες τους.

 

Γενικά, η μόνη οικογενειακή σχέση που μετράει είναι η σχέση μητέρας και ανήλικου παιδιού, συνήθως ενός μόνο παιδιού. 

Ο πατέρας φαίνεται ολοένα και περισσότερο περιττός, σε έναν κόσμο όπου οι γάμοι δεν διαρκούν πολύ και θεωρείται φυσικό οι ερωτικές σχέσεις να μην είναι μόνιμες  δηλαδή να μη βασίζονται στην αγάπη

 

Αυτή η σχέση μητέρας και παιδιού είναι και σχέση καταναλωτική:  το μικρό παιδί είναι ο καλύτερος καταναλωτής και οι γονείς του δύσκολα θα του αντισταθούν και θα του αρνηθούν οτιδήποτε, ακόμη και μια άκρως εθιστική συσκευή, όπως ένα τάμπλετ ή ένα έξυπνο κινητό παρότι ξέρουν ότι μετά από αυτό πιθανόν θα έχουν ένα εθισμένο παιδί.

 

Αντίδοτο στη μοναξιά μας είναι οι φίλοι μας. Ένας δύο είναι κολλητοί μας  αλλά εκατοντάδες είναι φίλοι μας ή ακόλουθοί μας στο Facebook και τις άλλες σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, ώστε από την πρώιμη εφηβική ηλικία χιλιάδες αγόρια και κορίτσια σχεδόν έχουν κέντρο της ζωής τους αυτές τις σελίδες.

 

Όλα αυτά είναι φυσικά, αναπόφευκτα και πορευόμαστε κάπως έτσι προς ένα σκοτεινό ή φωτεινό; μέλλον. Πάντως δεν έχουμε παράπονο, γιατί είμαστε απελευθερωμένοι από τη θρησκεία, απλώς πιστεύουμε στο σύμπαν, στα ζώδια, στο φενγκ σούι, και κάνουμε γιόγκα δηλ. τη μέθοδο ένωσης των ινδουιστών με τους ειδωλολατρικούς θεούς τους για να αποκτήσουμε σοφία, αυτογνωσία και ευεξία…

 

Το σύνθημα ο εαυτός σου είναι ό,τι πολυτιμότερο έχεις, που ακούγαμε προ μηνών σε κάποια διαφήμιση. Δηλαδή δεν έχεις τίποτε πολυτιμότερο από τον εαυτό σου  θλιβερή μοναξιά. 

Ούτε τα παιδιά σου είναι πολυτιμότερα από τον εαυτό σου, ούτε ο/η σύζυγός σου, ούτε οι γονείς σου αν έχετε σχέσεις, ούτε φυσικά η πατρίδα σου ή ο Θεός σου. 

Μάλιστα το τελευταίο, αν ισχύει, θεωρείται και επικίνδυνο, γιατί ξεχνάμε ότι ο δικός μας Θεός είναι ο Χριστός, ο Θεός του αγώνα για την κατάκτηση της καλοσύνης, της συγχώρησης και της αγάπης προς τον πλησίον.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο άλλος άνθρωπος για μας είναι αντικείμενο που το χρησιμοποιούμε: είτε τον χρησιμοποιούμε ως πελάτη, είτε χρησιμοποιούμε το σώμα του για σεξ, είτε τον χρησιμοποιούμε ως διαδικτυακό φίλο  

Και χρησιμοποιούμε και το δικό μας σώμα απλώς σαν εργαλείο για απολαύσεις απολαύσεις καταχρήσεων, πειραματισμούς στη διαμόρφωσή του, σεξουαλική ηδονή . 

Και, όταν πεθάνουμε, ας το κάψουμε κι ας σκορπίσουμε την τέφρα του στη μητέρα φύση… 

Τι άλλη αξία έχει άλλωστε;

 

 

 

 

 

 

 

 

Το εκπαιδευτικό σύστημα που διαμορφώνει τέτοιους ανθρώπους μοναχικούς, χωρίς οικογένεια, εθισμένους σε διάφορες συμπεριφορές, μόνον εργαζόμενους και καταναλωτές θεωρεί απαραίτητο μάθημα γι’ αυτούς τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση όχι μόνον από το γυμνάσιο, αλλά και από το δημοτικό, ή από το νηπιαγωγείο.

Τα νήπια, κατά τη φιλοσοφία αυτή, πρέπει να μάθουν για το σεξ. Εξάλλου, αν δεν τους το μάθει το σχολείο, μέσω ειδικών, θα το αναζητήσουν μόνα τους καθώς θα μπαίνουν στην εφηβεία, ή και νωρίτερα, ψάχνοντας πληροφορίες στον επικίνδυνο και σκοτεινό κόσμο του διαδικτύου.

 

Το να υποστηρίξουμε ότι τα μικρά παιδιά δεν έχουν καμιά δουλειά με το διαδίκτυο χωρίς επίβλεψη των γονιών τους ισοδυναμεί με προδοσία του νέου ιδανικού, που είναι η εξέλιξη. 

Εξάλλου τα παιδιά από νωρίς έχουν δική τους συσκευή, τάμπλετ ή κινητό, με πρόσβαση στο διαδίκτυο. 

Ότι είναι περίπου εγκληματικό κάτι τέτοιο και θα έπρεπε να καταπολεμηθεί όπως καταπολεμείται ο εθισμός στο αλκοόλ ή στα ναρκωτικά, ούτε κι αυτό επιτρέπεται να το πούμε, γιατί πάλι αμαρτάνουμε ενάντια στην εξέλιξη. 

Δηλαδή ενάντια στις εταιρίες που θησαυρίζουν από τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Επιπλέον υποστηρίζεται ότι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση θα προστατεύσει το παιδί από την κακοποίηση, αυτουργός της οποίας δηλαδή θύτης, ένοχος μπορεί να είναι ο ίδιος ο πατέρας του, ο δάσκαλός του, ο προπονητής του ή ο τρέχων  σύντροφος της μητέρας του… 

Σε έναν πολιτισμό καταναλωτισμού, που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη διαφήμιση του σεξ, οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει κακό σε οποιονδήποτε αφού το σύστημα δεν επιτρέπει να κυκλοφορήσουν μηνύματα αυτοσυγκράτησης εγκράτεια λέγεται στην παράδοσή μας. 

Όμως δεν είναι απαραίτητη η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση για να καλλιεργηθεί ένας μηχανισμός αυτοπροστασίας των παιδιών.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Προσωπικά, έρχομαι από έναν άλλο πολιτισμό. Είμαι από τους τελευταίους; Δεν ξέρω. Πάντως είμαστε αρκετοί, ευτυχώς. Ζούμε ανάμεσά σας, αν και μερικές φορές μας αντιμετωπίζουν ρατσιστικά και περιφρονητικά…

 

Στον πολιτισμό αυτόν, που είναι ο πολιτισμός των προγόνων μας εδώ και αιώνες, το σημαντικότερο που μπορείς να αποκτήσεις στη ζωή σου είναι μια δεμένη και αγαπημένη οικογένεια, κατά προτίμησιν μάλιστα πολυμελής  με όσα παιδιά μας στείλει ο Θεός θα τα μεγαλώσουμε, δεν θα στερηθούν τίποτε από όσα πραγματικά έχουν σημασία, αλλά μέλη της οικογένειάς μας είναι και ο παππούς και η γιαγιά και τ’ αδέρφια μας, τα ξαδέρφια μας και όλοι οι συγγενείς μας, ακόμη και οι πιο μακρινοί.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σ’ αυτόν τον πολιτισμό, ο άνθρωπος προστατεύει και διαφυλάσσει το σώμα του αγνό και το προσφέρει στον αγαπημένο ή στην αγαπημένη του, με τον οποίο συνάπτει γάμο, μόνιμο, ευλογημένο από τον Θεό μέσα στην εκκλησία, όπου

οὐκέτι εἰσὶ δύο, ἀλλὰ σὰρξ μία. ὃ οὖν ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω

 

Δεν είναι πια δύο, αλλά ένα σώμα. Εκείνο λοιπόν που ένωσε ο Θεός, να μην το χωρίσει κάποιος άνθρωπος, λόγια του Ιησού Χριστού στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, κεφ. 19, στίχος 6. 

Ο γάμος αυτός είναι σαν ένα γερό πλοίο, που αντέχει τις φουρτούνες, προστατεύει τα παιδιά του και αποβλέπει σε ένα μέλλον με το ζευγάρι ενωμένο και αγαπημένο παρά τα κατά καιρούς σύννεφα μέχρι τα γεράματά του.

 

Φυσικά χρειάζεται αγώνας για ένα τέτοιο κατόρθωμα και σ’ αυτόν τον αγώνα υπάρχουν και εμπόδια όπως οι αδυναμίες και ο εγωισμός, υπάρχουν και κακόβουλοι άνθρωποι που το υποσκάπτουν κάποιες πεθερές  και άλλοι δηλητηριώδεις κοντινοί – τοξικοί λέγονται σήμερα, υπάρχουν όμως και εφόδια η αγάπη, πάνω απ’ όλα, που φέρνει την υποχώρηση του εγωισμού, την κατανόηση και τη συγχώρηση – που πρέπει να είναι αμοιβαία, υπάρχουν και ειδικοί, με κυριότερο, στον πολιτισμό μας, τον πνευματικό του ζευγαριού, δηλαδή τον ιερέα εξομολόγο του, που μπορεί να είναι κι αυτός χρόνια παντρεμένος, ενδεχομένως πολύτεκνος και με πείρα χιλιάδων εξομολογήσεων, καθώς και με τη διαχρονική σοφία του Ευαγγελίου και των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας στη φαρέτρα του 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δεν είναι ξεπερασμένα αυτά, απλώς ανήκουν σε ένα διαφορετικό πολιτισμικό μοντέλο από αυτό που κυριαρχεί στην εποχή μας. 

Για να καταλάβετε, σήμερα όλο και περισσότεροι άνθρωποι ανακαλύπτουν τη σοφία των ιθαγενών της Αμερικής ή των βουδιστών του Θιβέτ  και αντλούν αξίες από πολιτισμούς άλλων εποχών. 

Ε λοιπόν, έναν τέτοιο πολιτισμό διαθέτουμε κι εμείς. Και είναι πολιτισμός γεμάτος σοφία και αυτογνωσία, ένας πολιτισμός σχέσεων, που ισχυρίζομαι πως, αν μη τι άλλο, δεν είναι συνετό να τον απορρίψουμε με περιφρόνηση. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Είναι αξιοσημείωτο ότι, ενώ το διεθνές πολιτικό και κοινωνικό σύστημα επιμένει ότι το παιδί πρέπει να διδάσκεται σεξουαλική αγωγή από το νηπιαγωγείο, κανείς υπουργός Παιδείας  δεν έχει προτείνει να ενταχθεί στα σχολεία ένα μάθημα οικογενειακής αγωγής.

Δηλαδή ένα μάθημα, στο οποίο το παιδί, από μικρή ηλικία, με μοντέρνο τρόπο  θα μαθαίνει να αγαπά τους γονείς του, να τους σέβεται, να τους βοηθάει αναλόγως της ηλικίας του και φυσικά να τους υπακούει.

Θα μαθαίνει να αγαπά, να σέβεται και να υπακούει τους δασκάλους του, να σέβεται τους μεγαλύτερους, να βοηθάει τους ηλικιωμένους και όχι να περιμένει να δει αν θα το σεβαστούν όλοι οι παραπάνω, για να κρίνει μετά αν αξίζουν τον δικό του σεβασμό.

 

Θα μαθαίνει να αγαπά τ’ αδέρφια του, να προστατεύει τα μικρότερα και να βασίζεται στα μεγαλύτερα.

Να είναι ευγενικό, να μιλάει όμορφα και όχι χυδαία, να ακούει όμορφα τραγούδια και να παίζει όμορφα παιχνίδια, που μπορεί να έχουν και ηρωικό στοιχείο, αλλά δεν θα έχουν βία, χυδαιότητα, παράνοια και σκοτάδι.

 

Θα μαθαίνει επίσης να σέβεται το άλλο φύλο, να αγαπάει αληθινά, να συμπεριφέρεται με τρυφερότητα, καλοσύνη, κατανόηση και συγχωρητικότητα στο μελλοντικό του ταίρι αλλά και στα παιδιά που πιθανόν θα αποχτήσουν και θα είναι ο ευλογημένος καρπός της αγάπης τους.

 

Ρομαντικά πράγματα, σε μια χυδαία εποχή. Κι όμως  αυτά αποζητά στην πραγματικότητα ο άνθρωπος για να μην υποφέρει μέσα στη μοναξιά και τη μιζέρια.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η μαρτυρία της Carol Everett

 

Και μια ανατριχιαστική μαρτυρία, την οποία κάποιοι υπέρμαχοι της σεξουαλικής αγωγής θα συκοφαντήσουν και θα προσπαθήσουν να αποδομήσουν.

 

Διαβάζουμε ότι στις προηγμένες χώρες, όπου  νήπια, παιδιά και  έφηβοι όλων των τάξεων διδάσκονται σεξουαλική αγωγή, έχουν σημειωθεί οι λιγότερες εγκυμοσύνες στην εφηβεία, γιατί οι έφηβοι μαθαίνουν πλέον να κάνουν ασφαλές σεξ

Φυσικά κανείς δεν τολμά να πει ότι δεν έχουν καμία δουλειά οι έφηβοι να προχωρούν σε σεξουαλικές πράξεις.

Ότι καλύτερα να προσανατολίζονται στη δημιουργία οικογένειας σε σχετικά νεαρή ηλικία  και όχι όταν θα έχουν εξαντληθεί σωματικά και ψυχικά και θα έχουν χρησιμοποιήσει  το σώμα τους και το σώμα άλλων ανθρώπων ως σεξουαλικό αντικείμενο μίας χρήσης ή πολλαπλών χρήσεων. 

Όποιος τολμήσει να πει κάτι τέτοιο, στοχοποιείται και περιθωριοποιείται αυτόματα σαν εγκληματίας. Δεν του επιτρέπεται καν να έχει άποψη.

 

 

 

 

 

 

 

Η Carol Everett ήταν ιδιοκτήτρια δύο κλινικών αμβλώσεων στην περιοχή Ντάλλας – Φορτ Γουόρθ του Τέξας, και διευθύντρια τεσσάρων αντίστοιχων κλινικών. 

Στη συνέχεια, συνειδητοποιώντας τι κάνει, εγκατέλειψε αυτόν τον κλάδο και μετατράπηκε σε υπέρμαχο των αγέννητων παιδιών και των μητέρων που επιθυμούν να κρατήσουν τα παιδιά τους. 

Η μαρτυρία της  είναι η εξής:

 

Πουλούσα αμβλώσεις. 

Πώς το έκανα αυτό; 

Ο τρόπος λέγεται Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση. 

Οι κλινικές που ασχολούνται με τις αμβλώσεις φτιάχνουν με προσοχή ένα πρόγραμμα σεξουαλικής εκπαίδευσης, που ενθαρρύνει τους νεαρούς μαθητές να έχουν σεξουαλική δραστηριότητα, καθιστώντας τους ευάλωτους στην εγκυμοσύνη και τις εκτρώσεις, ώστε οι κλινικές να κερδίζουν πολλά χρήματα.

 

Δεν βγάζεις τα παιδιά σου έξω να τα μεθύσεις, και τρέχεις μετά να τα διδάξεις πώς να οδηγούν με ασφάλεια. 

Τους δίνεις μία έντιμη και ηθική συμβουλή: Μην πίνετε και οδηγείτε, γιατί μπορεί να σκοτωθείτε. 

Γιατί στο θέμα της σεξουαλικότητάς τους πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς, προτείνοντάς τους ένα χαμηλό ηθικό πρότυπο ζωής, αντί να τους δώσουμε το υψηλότερο και το καλύτερο; 

Και εννοώ το σχέδιο του Θεού για τον γάμο, που εξακολουθεί να αποτελεί την άριστη λύση σε κάθε περίπτωση.

 

Στόχος μας ήταν να κάνουν τα παιδιά 3-5 εκτρώσεις στην ηλικία μεταξύ 13-18 ετών. 

Αλλά δεν μπορείς να πας στην ηλικία των 12 και να τους πεις θέλω να μείνεις έγκυος μέσα τον επόμενο χρόνο… Πρέπει πρώτα να καταστρέψεις τη φυσική τους σεμνότητα, να τα απομακρύνεις από τις αξίες των γονιών τους και να καταφέρεις να γίνεις στα μάτια τους ο ειδικός της ζωής τους. 

Στο Τέξας υπάρχει ήδη ένα πρόγραμμα που απευθύνεται σε νηπιαγωγεία και ενθαρρύνει τους μαθητές να πειραματιστούν με τη συνουσία από την τρίτη δημοτικού.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πηγή των παραπάνω το δημοσίευμα  Former Abortion Clinic Owner:

We Pushed Sex Ed on Kids to Create a Market for Abortion. 

Ελληνικά, υπό τον τίτλο Πρώην ιδιοκτήτρια κλινικής αμβλώσεων: Υποστηρίζουμε τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα παιδιά για να δημιουργούμε αγορά για τις αμβλώσεις.