ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟΣ ;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η πίεση  η αρτηριακη   δ ε ν  δινει πονοκεφαλο.

Δεν δινει ζαλαδες. Ειναι σιωπηλη δολοφονος.

 

 

 

 

 

Η Πίεση  Δεν ¨δ ι ν ε ι¨ Κανένα Απολύτως Σύμπτωμα,κι οπωσδήποτε όχι πονοκέφαλο, κι αυτός είναι ο λόγος ,που ένα μεγάλο ποσοστό των υπερτασικών, παραμένει στο σκοτάδι.

Ο μύθος αυτός δημιουργήθηκε, και συντηρείται,  από την παρατήρηση πως όταν πονάει το κεφάλι μας, η πίεσή μας είναι  ανεβασμένη.

Μα ο πονοκέφαλος, όπως και κάθε πόνος, αποτελεί μια κατάσταση στρες για τον οργανισμό. 

Κάθε Στρες, Σωματικό ή Ψυχολογικό Μπορεί Να Μας Ανεβάσει Στιγμιαία Και Παροδικά Την Πίεση.

Αυτό που οι παλιοί ονόμαζαν λανθασμένα  νευροπίεση.Και βέβαια, αυτή η παροδική αύξηση της πίεσης  δεν σημαίνει πως πρέπει να πάρουμε πρόσθετα μέτρα, όπως κάνουν πολλοί που παίρνουν μόνοι τους αντι-υπερτασικό χάπι 

Είναι τραγικό λάθος. Απλά γιατί, η αύξηση της είναι  παροδικη και μετά από μικρό χρονικό διάστημα, θα επανέλθει στα φυσιολογικά της πλαίσια.

 

 

 

 

 

Μια υπόθεση :

Μαλωσε η καλη μου φιλη Νατ με τη Τζελλα  κατι που γινεται κατ εξακολουθησιν, και ειναι πλεον κοινος τοπος, και θα επρεπε να ειχε υποψιασει τη φιλη μου, που ειναι και σχετικη με τον¨χωρο¨της ιατρικης βαρυχειμωνιας.

Απ τις φωνες η πίεσή της Τζελλας,ανέβηκε  στο 21 ..

Τί το πιο απλο.Θα περασουν λιγα λεπτα, Θα πεσουν οι τονοι.Θα ηρεμήσει το ¨θηριο¨ και θα πάει η πιεση  της στο 12 Εσύ όμως απ τον φόβο σου, της δινεις σπειρονολακτόνη που έχεις καβατζα που της ριχνει την πίεση στο 8 και να το εγκεφαλικό, που πήγες να αποφύγεις. Και  καλα ο καλος σου αγγελος σε γλυτωσε απ το εγκεφαλικο  με μια πίεση ομως στο 8, μετά ή Θα σέρνεται από τη ζαλάδα αν δεν λιποθυμήσει κιόλας,ή θα ειναι φυτο για ωρες.

Αν ξέρατε πόσες αναφορές Υπάρχουν για  εγκεφαλικά ,που προκάλεσε η λήψη ταχείας δράσης αντιυπερτασικού

Αρα

 

 

 

 

 

Τί κάνουμε.. Όταν δεν νοιώθουμε καλά; Μιλάμε με τον γιατρό μας και δεν αποδίδουμε την αδιαθεσία μας στην αυξημένη μας πίεση, και, πολύ περισσότερο  δεν παίρνουμε το μαγικό χάπι και προς Θεού όχι σπειρονολακτόνη. Αν η πίεσή μας εξακολουθεί, που ειναι σιγουρο πως σε λιγα λεπτα θα επανελθει, οπως στην περιπτωση της Τζελλας, που συνειλθε, μολις ¨περασε το δικο της¨να παραμένει αυξημένη,  αυτό μας χτυπαει καμπανακι,πως είναι πιθανό να μην την ρυθμιζουμε όπως πρέπει.

Αρα πάλι μιλάμε με τον γιατρό μας.

Λέμε οχι στις θεραπευτικές πρωτοβουλίες, της αδελφής μας, της θείας μας, του φίλου μας , ή του διαδικτυακού συμβούλου Σε ανύποπτο χρόνο κάνουμε το εξής πείραμα :

Aνεβαίνουμε τις σκάλες της πολυκατοικίας μας μόνο μεχρι τον 3 όροφο. Η πίεσή μας ανεβαίνει,ενίοτε και πάρα πολύ, χωρίς ομως πονοκέφαλο Τώρα.

Κάθε παυσίπονο εκτός ίσως απο παρακεταμόλη   Depon, Panadol,κλπ μπορεί να ανεβάσει την πίεσή μας μέχρι το φάρμακο να φύγει από τη κυκλοφορία

 

 

 

Η κακοήθης υπέρταση είναι Η μόνη περίπτωση που συσχετίζεται με ύπαρξη πονοκεφάλου, Η διάγνωση αυτής της σπάνιας κατάστασης ¨μπαίνει¨ από τον συνδυασμό Πολύ Αυξημένης Πίεσης Και Ευρημάτων Από Οφθαλμολογική Εξέταση 

 

 

 

 

 

Γι’ αυτό, αν έχεις πονοκέφαλο και πολύ υψηλή πίεση, είναι προτιμότερο να επισκεφτείς τον  οφθαλμίατρό  παρά να περιμένεις στην ουρά των καρδιολογικών  ή παθολογικών επειγόντων περιστατικών.

Και πάνω απ όλα λίγη αισιοδοξία, allegria την ελεγε ο αειμνηστος Λογοθετιδης , αγάπη και πίστη στη ζωή σας.

Οχι μόνο μιζέρια, αγωνία,εχρότητα, και μίσος για τους διοικούντες.Μήπως δεν έχουν κι αυτοί τις ερυνίες τους.

 

Χαιρετε.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΑΣ ΦΤΑΙΕΙ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι αντιδράσεις του σώματος μας,  υπακούουν στον Υποσυνείδητο  Νου. Το ερώτημα που προκύπτει είναι

Τι γίνεται με το κομματι αυτό του εαυτού μας που δεν θελει  να πεθάνει. Αυτο που ουσιαστικα Ειμαστε και που λεμε  συνειδητό νου, δεν εχει καμμια δυναμη; Ατυχως οχι. 

Δεν επηρεάζει τη χημεία του σώματος μας. Ο,τι και να σου πουν οι γιατροι, ο συνειδητος νους, είναι ανισχυρος να πεισει τον ασυνειδητο νου που πιστευει ότι εισαι αρρωστος  

Η Νευροεπιστήμη μας βεβαιωνει ότι το  υποσυνείδητο είναι πιο ισχυρό από τον συνειδητό νου και ελέγχει πληρως το 95% της ζωής μας.

Εκει μεσα βρίσκονται κλεισμενες, και προστατευμενες οι βαθύτερες και πιο στέρεες πεποιθήσεις μας. 

Είναι αυτές που ρίχνουν  Και την καθοριστική ψήφο.

Το υποσυνείδητο , ή υποσυνείδητος νους είναι το πιο αρχέγονο κομμάτι του εαυτού μας και παίζει βασικό ρόλο στις αποφάσεις που παίρνουμε με τον συνειδητό νου.

 

 

 

 

 

 

 

Αν για παράδειγμα κάποιο πρεσβύτερο μέλος της οικογένειάς μας παρουσιάσει ένα πρόβλημα υγείας  διαβήτη, καρκίνο, Αλτσχάιμερ,  αυτό καταγράφεται στο υποσυνείδητό μας, με αποτέλεσμα να πιστεύουμε ότι σε ανάλογη ηλικία θα εμφανίσουμε , λόγω κληρονομικότητας  παρόμοια ασθένεια.

Τέτοιες καταγραφές αποτελούν σύμμορφες απειλές και δρουν σαν   ωρολογιακή βόμβα, απειλώντας να ανατινάξουν στον αέρα την υγεία του σώματος. 

Η κληρονομικότητα  απλα δεν  ισχύει.

Όταν πιστεύεις ότι τα γονίδια κυβερνούν τα πάντα στη ζωή τότε γίνεσαι θύμα  τους.

Γίνεσαι θύμα της κληρονομικότητάς σου.

Όταν πάρεις υγιή κύτταρα και τα βάλεις σ ένα άρρωστο περιβάλλον, τότε τα κύτταρα θα αρρωστήσουν.

 

 

 

 

 

Το περιβαλλον ηταν αυτο που επαιξε τον καθοριστικο ρολο.Για να τα θεραπεύσεις, δεν  τους χορηγείς φάρμακα, απλά τα μεταφέρεις  σ ένα υγιές περιβάλλον και τότε θεραπεύονται.

 

 

 

 

 

 

Για να θεραπευθει ο αρρωστος λογισμος δεν χρειαζονται φαρμακα ,που αλλωστε δεν θα κανουν τιποτα, αλλα αλλαγη περιβαλλοντος και παρεα με υγιεις ανθρωπους. 

Διαφορετικα, η πορεια προς το τελος, που  σιγουρα  δεν  μπορει να υπαρξει ειρηνικό, θα είναι βασανιστικη.

Εκτος κι αν ερθη η ¨ευεργετικη ¨  ανοια , να  γλυκανει  το καθεστως του βιολογικου τρομου που επικρατει στο κρανιο του ατυχους αγχωτικου.

Χαιρετε. 

 

 

 

 

 

ΓΟΝΙΔΙΑ..ΚΙ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ..

Λεμε φταινε τα ¨γονιδια¨ του. Κι όμως.Η δραστηριότητα των γονιδίων μας μπορεί να αλλάξει μας λεει ο Μπρους Λίπτον, ενας αμφιλεγομενος για το ιατρικο κατεστημενο της χωρας του, κυτταρικός βιολόγος,πλην  διεθνώς αναγνωρισμένος, ως πατέρας της Επιγενετικής   

Κατ αρχην, υγεία μας, επηρεάζεται σαφως από τις σκέψεις μας και όχι από τα γονίδια μας.

Οι σκέψεις , αντικατοπτρίζουν τη χημεία του σώματός μας και το νευρικό σύστημα , διαβάζει και ερμηνεύει το περιβάλλον , και μετά ελέγχει το αίμα μας, και ρυθμιζει αναλογα τον εμπλουτισμο του με τις κατάλληλες ουσιες που το κανουν ικανο να ανταποκρινεται στις αναγκες του.

Αν  αλλαξουμε τις σκεψεις μας, κανοντας τις θετικες, κατά το δυνατον τοτε μπορουμε να αλλαξουμε και τη μοιρα των κυτταρων μας κυριολεκτικά. Αλλάζοντας την αντίληψή μας αλλα και τις διαφορες θεσεις απεναντι στη καθημερινοτητα που ζουμε,το μυαλό μας, ο νους μας,μπορεί να αλλάξει τη δραστηριότητα των γονιδίων μας  και να δημιουργήσει δεκαδες χιλιαδες ποικιλίες προϊόντων από κάθε γονίδιο.

Το software των γονιδίων βρίσκεται στον πυρήνα των κυττάρων, κι ετσι μπορεί κανείς να ξανα-προγραμματισει αυτο software αλλάζοντας απλα  τη χημεία του αίματος. 

Eχουμε πει ποσο σοβαρο θεμα είναι το αιμα μας άλλο αν εμεις δεν το πολυκαταλαβαινουμε

Πιο  απλά, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεπτόμαστε, αν θέλουμε να θεραπεύσουμε τις αρρωστιες μας.Σιγουρα δεν ευκολο.  

Ο ρόλος του μυαλού μας , εγκειται στο να προσπαθει να δημιουργησει έναν συνδεσμο ανάμεσα σ αυτά που πιστευουμε και στην πραγματικότητα που βιώνουμε.

Αυτό ερμηνευεται στην προσπαθεια προσαρμογης της βιολογίας και της συμπεριφοράς του σώματος,με τετοιο τροπο ώστε  να ταιριάζει με τις πεποιθήσεις μας.

Αν πουν σε καποιον , που εχει τις ενδειξεις, ότι θα πεθάνει,σε έξι μήνες και το το πιστέψει , το πιθανότερο είναι ότι θα πεθάνει σε έξι μήνες. 

Αρα στο υποσυνείδητο μας βρίσκονται οι βαθύτερες και πιο στέρεες πεποιθήσεις μας,αυτές που ρίχνουν την καθοριστική ψήφο στην ευημερια ή τη δυστυχια μας

Το υποσυνείδητο μας έχει μεγάλη δύναμη Μοιαζει με το μαυρο κουτι και εκεί καταγράφονται όλες οι πληροφορίες και οι παραστάσεις που έχουμε μέχρι την ηλικία των έξι ετών.

Μέχρι την ηλικία αυτή προγραμματίζεται, ο μελλοντικος ενηλικας

Λεει ο Λίπτον,αυτή η δυναμική οδηγεί σε ένα σύστημα που έχει τρεις εποψεις :

α)  Τονσυνειδητό νου,που δεν θέλει να πεθάνει.  

β) Το κομμάτι του νου μας, που πεισθηκε από τηαδιασειστη γνωμάτευση του γιατρού, ότι θα πεθάνει ,και που είναι ουποσυνείδητος νους, και φυσικα

γ) Τις χημικές αντιδράσεις ,που παράγονται στο σώμα ,μέσω της χημείας του εγκεφάλου, ώστε το σώμα να συμμορφωθεί με τηνπεποίθηση που έχει κυριαρχήσει, ότι δηλαδή θα πεθάνουμε.

Εδώ βλέπουμε ότι οι χημικές αντιδράσεις μας υπακούουν στα κελεύσματα του υποσυνείδητου νου.

Ερώτημα:

Τι γίνεται με το μέρος του εαυτού μας, που αρνείται να πεθάνει,τον συνειδητό νου;

Δεν μπορει να επηρεάσει καθόλου τη συγκεκριμμενη χημεία του σώματος μας;

Η απάντηση είναι ένα βαρυγδουπο κι

απολυτο ό χ ι.

Η εντυπωσιακη στις μερες μας πλεον  νευροεπιστήμη έχει (από) δείξει ότι το υποσυνείδητο  ή ο υποσυνειδητος νους μας,είναι π ι ο  ισχυρός από τον συνειδητό μας νου, ελέγχοντας το 95% της καθημερινοτητας μας  μιζερης ή όχι  Απ την άλλη

Ο συνειδητός νους, που λειτουργεί σαν φίλτρο δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί∙ δεν εχει κριτική σκέψη, επομένως το νηπιο,κι ατυχως εχουμε νηπια και σε προχωρημενη ηλικια δεχεται και καταγράφει, δίχως καμιά αντίσταση ή επεξεργασία, οτιδήποτε συμβαίνει στο περιβάλλον του.

Αν ας πουμε κάποιο μέλος της οικογένειάς μας παρουσιάσει ένα πρόβλημα υγείας.π.χ. διαβήτη, καρκίνο, Αλτσχάιμερ, αυτόκαταγράφεται στο υποσυνείδητό του νηπιου, αλλα και μεγαλυτερου μελους της οικογενειας με αποτέλεσμα να δημιουργειται η πεποιθηση πιστη πως, σε ανάλογη ηλικία θα εμφανίσουμε, λόγω κληρονομικότητας παρόμοια ασθένεια Τέτοιου ειδους καταγραφές, αποτελούν αυτό που λεμε σύμμορφη  απειλη, και παριφιστανται σαν προγραμματισμενες βόμβες, απειλώντας την υγεία ψυχης και σώματος.

Η κληρονομικότητα, μια εννοια που τρομαζει, φαινεται πως τελικα δεν είναι παρα ο μπαμπουλας της ιατρικης δεοντολογιας και δεν ισχύει.

Ανάλογα Πώς Είναι Προγραμματισμένος Ο Υποσυνείδητος Νους μας θα αντιδράσουν τα γονίδια μας. Αυτα  που ελέγχουν την υγεία, την αρρωστια, και το θανατο μας.

Ολοι γνωριζουμε, ότι οι παράγοντες που εξασφαλίζουν την κληρονομικότητα είναι τα χρωματοσώματα, με κυριαρχα τα γονίδια.

Από  έρευνες του καθηγητη Λιπτον πάνω στην ανάπτυξη των μυϊκών κυττάρων ,στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ στην κλωνοποίηση, παρατήρησε πως όταν τα γονίδια εκτίθονταν σε διαφορετικό περιβάλλον, άλλαζαν συμπεριφορά,και εκείνα που επρόκειτο να δημιουργήσουν μυς  έδιναν οστά, εκείνα που επρόκειτο να δημιουργήσουν οστά έδιναν λιπώδη ιστό κ.ο.κ. Συνειδητοποίησε πως τα γονίδια δεν είναι  προγραμματισμένα in vitro αλλά in vivo πιο συγκεκριμένα in vivo mutagene-sis, αλληλεπιδρώντας με το περιβάλλον και αντλώντας πληροφορίες από αυτό.

Ανέπτυξε τότε τη θέση ότι δεν ελέγχουν τα γονίδια τα κύτταρα, μέσα στα οποία βρίσκονται, και κατ’ επέκταση την υγεία, αλλά το περιβάλλον και η αντίληψη που σχηματίζει ο νους. Όταν πιστεύεις ότι τα γονίδια κυβερνούν τα πάντα στη ζωή, τότε γίνεσαι θύμα τους.Γίνεσαι θύμα της κληρονομικότητάς σου, λέει ο δρ. Λίπτον και συνεχίζει:

Όταν πάρεις υγιή κύτταρα και τα βάλεις σ ένα άρρωστο περιβάλλον,τότε τα κύτταρα θα αρρωστήσουν. 

Ακριβως όπως αν βαλλεις έναν υγιη σ ένα περιβαλλον γεματο αρρωστους

Για να τα θεραπεύσεις δεν τους χορηγείς φάρμακα, αλλά  τα μεταφέρεις,σ ένα υγιές περιβάλλον τότε θεραπεύονται 

Όταν ανακοίνωσε τα συμπεράσματα των ερευνών του στους συναδέλφους του καθηγητές, εκείνοι αρνήθηκαν να τα δεχτούν, λέγοντας πως ανατρέπουν την καθιερωμένη αντίληψη  που επικρατεί στους χώρους της βιολογίας. 

Τότε ο δρ. Λίπτον παραιτήθηκε από τη θέση του και συνέχισε ως ανεξάρτητος επιστήμονας.

Τα συμπερασματα δικα σας.

Ο δρ. Μπρους Λίπτον Bruce Lipton σπούδασε βιολογία στα Πανεπιστήμια του Λονγκ Άιλαντ (1966) και της Βιρτζίνια (1971).

Το 1973 έγινε βοηθός καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν. 

Από το 1987 έως το 1992, συμμετείχε σε έρευνες στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. 

Από το 1993 είναι επισκέπτης καθηγητής σε διάφορα πανεπιστήμια. 

Οι δημοσιεύσεις του αφορούν κυρίως την έρευνα για την ανάπτυξη των μυϊκών κυττάρων ενώ είναι διεθνώς αναγνωρισμένος ως αυθεντία στον τομέα τωνβλαστοκυττάρων.

Από τα έργα του ξεχωρίζει το διεθνές best seller 

Η βιολογία της πίστης The Biology of Belief, για το οποίο έλαβε το 2009 το Βραβείο Ειρήνης του GOI Peace Foundation. Στο βιβλίο αυτό πραγματεύεται την επίδραση που έχουν στο σώμα τα συναισθήματα της αγάπης και του φόβου.

Γ