Η αθανασια ειναι μεσα στα προγραμματα των κορυφαιων ερευνητων της Τεχνικης Ευφυϊας
Αυτό που ισως πρέπει να μας απασχολεί είναι τοπόσο καλάθέλουμε να ζήσουμε αυτά τα χρόνια.
Αν μπορούσαμε να επεκτείνουμε τη ζωή μας για 10 χρόνια πάνω από τον μέσο όρο, αλλά χωρίς καμία εγγύηση για την ποιότητά της, θα το κάναμε χωρίς δεύτερη σκέψη;
Ο γιατρός και συγγραφέας Peter Attia λέει να θέσουμε τις σωστές ερωτήσεις για την υγεία μας.
Σκεφτείτε πόσο σημαντική τη θεωρούμε:
Όταν μας συμβαίνει οτιδήποτε δυσάρεστο λέμε
δεν πειράζει, την υγειά μας να ‘χουμε.
Αλήθεια, τι κάνουμε για αυτήν την τόσο πολύτιμη υγεία;
Θυμασθε πότε ήταν η τελευταία φορά που κάνατε κάτι για να βελτιώσετε την υγεία σας.
Σημερα στη κοινωνία μας υπάρχουν τέσσερις σιωπηλοι δολοφόνοι:
Καρδια , καρκίνος, διαβήτης ΙΙ αλτσχάιμερ .
Αν θέλουμε την ευζωία πρέπει να χωνεψουμε και να αντιμετωπίσουμε τις τέσσερις αιτίες αργού θανάτου.
Η υπερ-εξελιγμένη ιατρική μας, φροντίζει για όλα αυτά για μάς
Σωστό.Αλλά και λάθος.
Λεει ο Δρ. Attia ότι δεν πρέπει να σκεφτόμαστε αυτήν την τετράδα ασθενειών ως δυαδικές καταστάσεις.
Δεν είναι σαν ένα απλό κρύωμα που ή έχεις ή δεν έχεις.
Δεν γυρίζει ένα πρωί ένας διακόπτης και ξαφνικά χάνεις την υγεία σου.
Είναι οι ασθένειες οι οποίες δρουν σε βάθος δεκαετιών χτίζουν αργά και σταθερά την… δολοφονία μας.
Και παρά τις απίστευτες εξελίξεις της ιατρικής επιστήμης, συνεχίζουν το μακάβριο έργο τους.
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το θέμα με τη σύγχρονη ιατρική, της οποίας ο ρόλος είναι να προσπαθήσει να μας γλυτώσει από το θανάτο.
Για τους περισσότερους αρχίζει τις προσπάθειές της όταν φτάσουμε στα Επειγοντα ενος Νοσοκομείου.
Υπάρχει κι ένας άλλος δρόμος.
Όχι ενας περίεργος δρόμος με αμφίβολες πρακτικές και εύκολες συμβουλές που ταιριάζουν ίδιες σε όλους.
Είναι ένας δρόμος που μέσα μας όλοι τον ξέρουμε, αλλά συνήθως μένει κρυμενος στο υποσυνείδητό και δεν τον παιρνουμε ποτέ.
Πρόληψη.
Και πάλι πρόληψη.
Τι ακριβώς σημαίνει; Ποια είναι τα πρακτικά βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε σήμερα (όχι αύριο) για να έχουμε μια καλή ζωή τις επόμενες δεκαετίες;
Το Outlive δεν περιέχει απόκρυφες φόρμουλες που θα αλλάξουν ακαριαία την υγεία από τη μια στιγμή στην άλλη.
Οποιος αναζητά έναν εύκολο, άκοπο δρόμο για να παραμεινει ακμαίος όλες τις δεκαετίες της ζωής του μ εναν μαγικό τρόπο, δεν τον αφορα αυτό το βιβλίο.
Είναι ένα βιβλίο που θα διαβάζει ο ενδιαφερομενος ξανά και ξανά για χρόνια, εφαρμόζοντας στρατηγικές που προτείνει ο Attia, προκειμένου να πετύχει τους σωστούς στόχους.
Η πρόληψη απαιτεί εξατομικευμένη εργασια , που μόνο σείς μπορείτε να κάνετε, αρκεί να το πιστέψετε.
Και είναι μια επιστημη που γίνεται σε κάθε επίπεδο:
Κάντε αυτό το δώρο στον εαυτό σας ή σε κάποιον που αγαπάτε και θέλετε να τον προστατέψετε όχι από μια συγκεκριμένη ασθένεια, αλλά από το να ζήσει πολλά, άσχημα χρόνια.
H Πάρκινσον θεωρείται σήμερα μία από τις ταχύτερες αναπτυσσόμενες νευρολογικές παθήσεις στον κόσμο.
11 Απριλίου:
Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ασθένειας Πάρκινσον
Η 11η Απριλίου Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ασθένειας Πάρκινσον,
Καθιερώθηκε το 1997 με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασθένεια Πάρκινσον (EPDA) και την υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO).
Η ημερομηνία που επιλέχθηκε δεν είναι τυχαία καθώς πρόκειται για την ημερομηνία γέννησης, το έτος 1775, του Τζέιμς Πάρκινσον, Άγγλου γιατρού που ανακάλυψε το 1817 τη συμπτωματολογία της ασθένειας.
Η Παγκόσμια Ημέρα έχει ως βασικό σκοπό να ευαισθητοποιήσει το κοινό, να τερματίσει το στίγμα γύρω από την ασθένεια αλλά και να δημιουργήσει την αφορμή για ένα παγκόσμιο κάλεσμα για επιστημονική έρευνα και χρηματοδότηση ιατρικών ανακαλύψεων που μπορούν να βοηθήσουν έμπρακτα τους εκατομμύρια ασθενείς σε όλον τον κόσμο.
Τα αίτια και τα βασικά συμπτώματα
Η Πάρκινσον είναι μια νευρολογική κατάσταση που οφείλεται σε
μειωμένα επίπεδα ντοπαμίνης
στα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου. Πρόκειται για μια προοδευτικά εξελισσόμενη νευροεκφυλιστική ασθένεια που εμφανίζεται συνήθως μετά την ηλικία των 60 ετών.
Σε σπανιότερες καταστάσεις η νόσος μπορεί να εμφανιστεί πριν την ηλικία των 50 ετών.
Η ακριβής αιτία της νόσου δεν είναι γνωστή , οι ειδικοί εικάζουν πως ευθύνονται γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες.
Έχουν ανακαλυφθεί γονίδια που συνδέονται με τον κίνδυνο για Πάρκινσον ωστόσο, ακόμα και η ύπαρξή τους, δε σημαίνει πως κάποιος απαραίτητα θα εκδηλώσει τη νόσο.
Τα αναγνωρισμένα συμπτώματα Πάρκινσον είναι τα εξής:
Κινητικά :Τρόμος (τρέμουλο) ακόμα και σε ηρεμία Επιβράδυνση κίνησης (βραδυκινησία)
Ακαμψία
Προβλήματα στάσης και ισορροπίας
Πτώσεις
Ακούσιες κινήσεις (δυσκινησία) και μυϊκοί σπασμοί (δυστονία)
δεν υπάρχει ακόμη γνωστή θεραπεία και όσοι ζουν με την Πάρκινσον αναγκαστικά θα πρέπει να προσαρμόζονται στις συνεχιζόμενες επιπτώσεις της νόσου στην υγεία και στην ευημερία τους.
Οι, μέχρι τώρα, γνωστές θεραπείες αποσκοπούν στη διαχείριση των κινητικών και μη κινητικών συμπτωμάτων της νόσου, ώστε να βελτιωθεί αισθητά η καθημερινότητα και η ποιότητα ζωής των ασθενών.
Πρέπει να εστιάζουμε στον ασθενή
Προφανώς, στο τελικό στάδιο το βασικό ζητούμενο είναι η ανακουφιστικη φροντιδα του ασθενους..η εστιαση στον ιδιο κι οχι στην ασθενεια..
Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στη Λάρισα ο ξαφνικός θάνατος 46χρονης αξιωματικού της ΕΛ.ΑΣ. το πρωί της Κυριακής. Η άτυχη γυναίκα κατέρρευσε μέσα στο σπίτι της μπροστά στα έντρομα μάτια του συζύγου της
Ερωτημα: Μπορούμε να προλάβουμε εναν αιφνίδιο θάνατο;
Εδω μετρα η ετοιμοτητα κι ταχυτητα αντιδρασης μας.
Μια κοινη ασπιρινη, δινει την λυση, στις περισσοτερες περιπτωσεις.
Δινουμε να μασησει ενα δυο δισκια ασπιρίνης, και τον μεταφερουμε, χωρις καθυστερηση, σ ένα από τα μεγάλα νοσοκομεία που υπαρχει η δυνατότητα Αγγειοπλαστικής
Μια καρδιακή προσβολή, συνδέεται αναπόσπαστα με την καθυστέρηση μεταφοράς του ασθενούς στο νοσοκομείο και την έναρξη της θεραπείας.
Τα μισα περιστατικα θανατου, απο καρδια, οφειλονται στον αιφνίδιο θάνατο.
Ενας ¨αιφνίδιος θάνατος¨ μπορεί να εμφανισθεί με δύο τρόπους:
Με ενα οξύ έμφραγμα , σαν συνεπεια ρήξης πλακας στα στεφανιαια αγγεία,
Είτε ¨σιωπηλα¨ όπως στις περιπτώσεις του ηλεκτρικού θανάτου οποτε η καρδιά σταματά, καθώς δημιουργούνται αρρυθμίες που βραχυκυκλώνουν την ηλεκτρική διέγερσιμοτητα της .
Κολποκοιλιακο κομβο, φλεβοκομβο, δεματιο Χις.
Αυτο που προβληματιζει εντονα ειναι οτι:
Μπορεί να συμβεί ¨αιφνίδιος θάνατος¨ και σε άτομα χωρίς κανενα προηγουμενο καρδιακο συμβαμα.
Σημερα 6 στους 10 αιφνιδίους θανάτους, συμβαίνουν στο σπιτι, ενώ στην πλειονοτητα, αφορούν υγιή άτομα χωρίς καρδιολογικό ιστορικό.
Η συχνότητα ¨αιφνιδίου θανάτου¨ σε φαινομενικά υγιεις είναι έως και 8 φορές συχνότερη, που μεταφραζεται 800% , από ό,τι συνεβαινε στο παρελθον .
Αυτό έχει περιγραφεί ως:
Σύνδρομο Αιφνίδιου Αρρυθμιολογικού θανάτου, σχετίζεται με γενετική προδιάθεση και θέτει κάποιους από τους συγγενείς των θυμάτων σε ομάδα υψηλού κινδύνου.
Ακολουθούν σε συχνότητα , οι ασθενείς με στεφανιαία νόσο ή παράγοντες κινδύνου για στεφανιαία νόσο.
Μόνο σ ένα 40% υπάρχουν παράγοντες που θα μπορούσαν να κατατάξουν αυτούς τους ασθενείς στην ομάδα υψηλού κινδύνου.
Έτσι, οι μυοκαρδιοπάθειες, οι μυοκαρδίτιδες, ορισμένες συγγενείς καρδιοπάθειες, η λήψη φαρμάκων ακόμα και αντιβιοτικών, μπορεί να προκαλέσουν αιφνίδιο καρδιακό θάνατο, όταν υπάρχει συγκεκριμένη γονιδιακή διαταραχή.
Συμπερασματικα,μπορουμε να πουμε με βεβαιοητα οτι :
Δεν κινδυνεύουν όλοι οι άνθρωποι, αλλά αυτοί που έχουν ειδικές γονιδιακές διαταραχές.
Έχει παρατηρηθεί οσοι, ιδιως νεοι, υποβάλλονται σε υπερβολική άσκηση , διαταρρασουν το οξυγόνο που απαιτείται για τη ευρρυθμη λειτουργία της καρδιάς, με παραλληλη αύξηση των ορμονών του stress, που παράγονται κατά την υπερβολική άσκηση, και των κατεχολαμινων, δημιουργωντας συνθήκες ανάπτυξης θανατηφόρων αρρυθμιών οπως ειναι:
η Κοιλιακή Ταχυκαρδία-Κοιλιακή Μαρμαρυγή.
Έχει επίσης παρατηρηθεί ότι η μεγάλη συγκίνηση, κατάθλιψη,και οι σωματικές κακώσεις,αποτελουν πιθανη αιτία αιφνιδίου καρδιακού θανάτου.
Ο πιθανότερος αιτιολογικος μηχανισμός είναι η δημιουργία σπασμού των στεφανιαίων αρτηριών που προκαλεί την απότομη διακοπή της ροής του αίματος μέσα σε αυτές με τελικό αποτέλεσμα να πάψουν να αιματώνονται ζωτικές περιοχές της καρδιάς.
Η αιφνίδια έντονη δύσπνοια,
Η αιφνίδια ζάλη με απώλεια των αισθήσεων,
Το αίσθημα παλμών στο στήθος καθώς και
Ο έντονος θωρακικός, πόνος αποτελούν συμπτώματα τα οποία θα πρέπει να προσεχουμε, και που θα μας οδηγουν αυτοματα σ ενα μεγαλο Νοσοκομειο.
Θεωρούνται η αιτία που κάθε χρόνο σώζονται χιλιάδες ζωές.. αυτων με καρδιακα επεισοδια
Εχουν σιγουρα παρενέργειες.
Ομως υπάρχει μια που φαίνεται πιο σοβαρή
200 εκατ. καταπινουν καθημερινά στατίνες για προβλήματα που προκαλεί η χρόνια αθηροσκλήρωση και για αποφυγή εμφραγμάτων και εγκεφαλικών.
Ωστόσο, τα αποτελέσματα νεότερων ερευνών πυροδοτούν αμφιβολίες όχι για την αποτελεσματικότητα των στατινών στον πόλεμο εναντίον της LDL χοληστερίνης, αλλά για
δύο άλλους λόγους:
Πρώτον : οι στατίνες , ως φαίνεται με κάποιο τρόπο αγνωστο προς το παρον, δημιουργουν συνθήκες για ανάπτυξη Διαβήτη Τύπου ΙΙ. Και
Δεύτερον: η εξουδετέρωση της LDL μπορεί να μην είναι η απάντηση στα καρδιαγγειακά, όπως υποστηρίζουν ερευνητές.
Στην Αμερικη το 83% ατόμων μεταξύ 40 και 59 ετών που παίρνουν αγωγη για τη χοληστερόλη, ειναι στατίνες.
Ορισμένες δοκιμές τωρα έχουν δείξει ότι μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο διαβήτη ΙΙ.
Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό
Diabetes Metabolism Research and Reviews,
τα ευρήματα δείχνουν ότι οι στατίνες πράγματι αυξάνουν τον κίνδυνο για Διαβητη ΙΙ.
Η επικεφαλής της μελέτης, Victoria Zigmont, επίκουρη καθηγήτρια Δημόσιας Υγείας και διευθύντρια του Εργαστηρίου Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μισσισιπί, μαζί με την ομάδα της εξέτασαν αρχεία υγείας από 4.683 άνδρες και γυναίκες που δεν είχαν διαβήτη κατά την έναρξη της μελέτης, αλλά διέτρεχαν κίνδυνο καρδιακής νόσου.
Από τους συμμετέχοντες, τα 755 άτομα (16%) λάμβαναν στατίνες κατά την έναρξη της μελέτης.
Η ομάδα της Zigmont έλαβε υπόψη της παράγοντες όπως το φύλο, η ηλικία, η εθνικότητα, η εκπαίδευση, τα επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων, δείκτη μάζας σώματος , περίμετρος μέσης και πόσες φορές οι συμμετέχοντες επισκέφθηκαν τους γιατρούς τους.
Η ανάλυση έδειξε ότι αυτοι που έπαιρναν στατίνες είχαν υπερδιπλάσιες πιθανότητες να λάβουν διάγνωση διαβήτη ΙΙ από εκείνους που δεν έπαιρναν το φάρμακο.
Επιπλέον, οσοι έπαιρναν στατίνες για περισσότερο από 2 χρόνια είχαν υπερτριπλάσιες 300% πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη ΙΙ.
Επιπλέον η ανάλυση αποκάλυψε ότι όσοι έπαιρναν στατίνες είχαν 6,5% υψηλότερο κίνδυνο ηυξημένου ζαχάρου στο αίμα.
Το γεγονός ότι η ηυξημένη διάρκεια χρήσης στατίνης σχετιζόταν με κίνδυνο διαβήτη ΙΙ
-κάτι που ονομάζουμε δοσοεξαρτώμενη σχέση-
μας κάνει να πιστεύουμε ότι πρόκειται πιθανότατα για
αιτιώδη σχέση, εξηγεί η Dr. Zigmont.
Ωστόσο, αν και το δείγμα της έρευνας ήταν μεγάλο
(σχεδόν 5.000 άτομα),
οι ερευνητές δεν ήταν σε θέση να λάβουν υπόψη τους άλλα φάρμακα που μπορεί να λάμβαναν οι συμμετέχοντες, ούτε και να διαπιστώσουν τις όποιες καθημερινές συνήθειες υγείας, όπως κάπνισμα ή χρήση αλκοόλ.
Επιπλέον, οι ερευνητές δεν γνώριζαν εάν οι συμμετέχοντες είχαν ηδη προδιαβήτη κατά την έναρξη της μελέτης ή όχι.
Συνεπώς, η λήψη στατινών δεν εξετάστηκε συνδυαστικά με όλους τους άλλους παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση διαβήτη.
Σε άλλη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο NEJM
New England Journal of Medicine ,
διαπιστώθηκε ότι :
οι ηλικιωμένοι, υγιείς ενήλικες στους οποίους χορηγήθηκαν 20 χιλιοστόγρ ροσουβαστατίνης rosuvastatin σε καθημερινή βάση επί δύο χρόνια, διέτρεχαν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν διαβήτη από όσους έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Η Dr. Jill Crandall, καθηγήτρια Ιατρικής στο Albert Einstein College of Medicine σημειώνει ότι :
υπήρχε η αίσθηση ότι οι στατίνες ίσως θα μείωναν τον κίνδυνο διαβήτη, όμως στο τέλος, διαπιστώσαμε κάτι εντελώς διαφορετικό.
Η Dr. Jill Crandall ερευνά τη σχέση μεταξύ στατινών και κινδύνου διαβήτη, σημειώνοντας ότι ο κίνδυνος είναι μέτριος, αλλά υψηλότερος, για όσους είναι προδιαβητικοί όταν αρχίζουν να λαμβάνουν στατίνες για να μειώσουν τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα τους.
Αρκετές αναλύσεις επιβεβαιώνουν τη σχέση στατινών και κινδύνου διαβήτη, αλλά οι αιτίες εξακολουθούν να αποτελούν μυστήριο.
Μέχρι στιγμής, μελέτες σε ζώα και κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους έχουν υποδείξει ότι οι στατίνες μπορεί να κάνουν τα κύτταρα ανθεκτικά στην ινσουλίνη.
Οταν συμβαίνει αυτό, τα επίπεδα ζαχάρου μπορεί να αυξηθούν τόσο πολύ ώστε να αυξηθεί ο κίνδυνος διαβήτη τύπου ΙΙ.
Μεχρι τοτε ειμαστε επιφυλακτικοι με τον μπαμπουλα της χοληστερινης..
Μαθαινουμε να τρωμε απλα ,καλά, φθηνά, ισορροπημένα φαγητά.
Οι Φακές, ας πούμε, είναι ένα σούπερ τρόφιμο. Μάζι με ρύζι, εχουμε μιαν υπερτροφή που βοηθά στην ισορροπία μας, σε μη αιμικό σίδηρο.
Το 20% των γυναικών έχουν έλλειψη σιδήρου, που αποτυπώνεται οδυνηρά στην περίμετρο της μέσης .
Ένα φλιτζάνι φακές μαζί με λίγο ρύζι στον ατμό μας δίνει το 35% των καθημερινών αναγκών σε σίδηρο.
Εννοείται οτι μια σαλάτα απο ενα φύλλο μαρούλι, ένα ακτινιδιο, ένα πορτοκάλι, μισό πράσινο μήλο, 2 καρύδια, και μερικά κράμπερυ, πολλάπλασιάζουν το αποτέλεσμα, δίνοντας μας μια απόλυτα ισορροπημένη διατροφική πρόταση.
Το μονοακόρεστο λάδι, το θαλασσινο ακατέργαστο αλάτι το καυτερό πιπέρι καγιεν , συμπληρώνουν την εικόνα της ισορροπίας, μαζι με λιγες ελιες.
Σαν πηγή πρωτεϊνης τα θαλασσινα , είναι μονόδρομος.
Βρισκόμαστε στην κοιλάδα των κλαυθμών της φθοράς, μοιάσαμε στα ζώα που συναναστρεφόμαστε ίσοις όροις και τα αποκαλούμε ανερυθρίαστα παιδιά μας..
Τρώμε παράλογα, πίνουμε ανεξέλεγτα θανατηφόρα εν δυνάμει ποτά, και χρησιμοποιούμε ένα απλό software την έλξη των φύλλων, που δόθηκε για συγκεκριμένο σκοπό, θυσιάζοντας στο βωμό της απόλαυσης τα πάντα καριέρα, παιδιά, συγγενείς, φιλίες ώς και τη ζωή μας ακόμη.
Σε λιγες μερες εχουμε ξανα την ευκαιρια της περισυλογης, προσευχης συγκεντρωσης.
Η πιπερια καγιέν δίνει τέλεια γεύση στo φαγητo σου, με την προϋποθεση να σου πανε τα καυτερα…
Πέραν απ αυτό , έχει σημαντικα οφέλη για τον οργανισμο μας
Κατι που την κάνουν ένα από τα μπαχαρικά που δεν πρέπει να λείπουν απ την κουζινα μας..
Το πιπέρι καγιέν προέρχεται από τις αποξηραμένες πιπεριες του είδους Capsicum Frutescens,και συγγενεύει με το τσίλι
Οι πιπεριές Cayenne είναι λεπτές, κοκκινόχρωµες, µήκους 10 έως 25εκ., με καμπύλη άκρη και κάπως πτυχωτό δέρµα. Αποξηραίνονται και αλέθονται για να φτιάξουν το μπαχαρικό µε το ίδιο όνοµα, που µπορεί να περιέχει τους σπόρους της πιπεριάς ή όχι.
Οι πιπεριές cayenne προέρχονται από την κεντρική και νότια Αμερική και έφτασαν στην Ευρώπη για πρώτη φορά τον 15ο αιώνα, από τον Χριστόφορο Κολόμβο.
Το θρεπτικό προφίλ του καγιέν
1 κουτ. σούπας (5γρ.) πιπέρι καγιέν περιέχει: 17 θερμίδες, 1γρ. λιπαρά, 3γρ. Υδατάνθρακες, 1,4γρ. φυτικές ίνες και 0,6γρ. πρωτεΐνες ,καλύπτει το 44% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας σε βιταμίνης Α, το 8% σε βιταμίνης Ε, το 7% σε βιταμίνης C, το 6% σε βιταμίνη Β6, το 5% σε βιταμίνη Κ, το 5% σε μαγγάνιο, το 3% σε κάλιο και το 3% σε ριβοφλαβίνη.
Η καψαϊκίνη που περιέχει , είναι αυτό που του χαρίζει τη γεύση του αλλά και τα ευεργετικα χαρακτηριστικά του.
Τι μας προσφερει
1. Ενισχύει τον μεταβολισμό Οι θερμογόνες τροφές, όπως το καγιέν, βάζουν φωτιά στο μεταβολισμό!
Ο λόγος πολύ απλός:
Αυξάνουν τη θερμοκρασία και έτσι επιταχύνουν τον μεταβολισμό.
Η κατανάλωση ½ κουτ. γλυκού καγιέν ημερησίως βοηθά στην αύξηση των καύσεων σε άτομα τα οποία δεν έτρωγαν καυτερά φαγητά.
2. Μειώνει την πείνα
Το καγιέν αυξάνει τον κορεσμό και σε κάνει να αισθάνεσαι χορτάτος για περισσότερο χρόνο, περιοριζοντας τα ανοητα πλην υπαρκτα τσιμπολογήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας.
3. Βοηθάει την πέψη
Το καγιέν ενισχύει την άμυνα του στομάχου κατά των λοιμώξεων, μειώνει τον κίνδυνο …έλκους, καθώς και αυξανει την παραγωγή πεπτικων υγρων βοηθώντας ετσι την πέψη.
4. Μειώνει την πίεση
Η καψαϊκίνη φαινεται απο μελετες οτι μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση.
5. Απαλύνει τον πόνο
Η καψαϊκίνη ανακουφιζει τον πόνου σε αρθρώσεις και μυς, όταν εφαρμόζεται στο δέρμα σε μορφή κρέμας
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η καψαϊκίνη βοηθά στη μείωση της ποσότητας ενός νευροπεπτιδίου που παράγεται από το σώμα οταν πονα, και ταξιδεύει στον εγκέφαλο για να σηματοδοτήσει τον πόνο.
Συμπερασμα : Βαζουμε τα καυτερα στη ζωη μας. Δεν ειναι μονο η γευση αλλα η ωφελεια κατα κυριο λογο.
Απο προσωπικη εμπειρια , συνηθιζω να τρωω πρωϊ αλλα και βραδυ, μια φετα δικο μου ψωμι με ντοματοπελτε στον οποιο εχω αναμιξει καυτερη πιπεριτσα σαλτσα. Προσθετοντας λαδι και 3-4 ελιες, εχω ενα υπεροχο σνακ.
Τελευταια ολοι μιλανε για την αρθρίτιδα, μιαν εκφυλιστική κατάσταση που επηρεάζει τις αρθρώσεις και να κάνει τις καθημερινές δραστηριότητες εξαιρετικα επώδυνες.
Οι γιατροί λένε ότι υπάρχουν εύκολες, φθηνές ή και δωρεάν θεραπείες αυτοφροντίδας που κανουν τη διαφορά. Κατ αρχας
Τι είναι η αρθρίτιδα
Ο αντίκτυπος της είναι τεράστιος, Επηρεαζει πάνω από
50 εκατομμύρια ενήλικες
σ όλο τον κόσμο ιδιαίτεραγυναίκες.
Είναι πολύ πιο πιθανό να εμφανιστεί καθώς μεγαλώνετε:
Ένας στους τέσσερις μεταξύ45 και 64 ετώνζει με την πάθηση.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι αρθρίτιδας. Οι δύο κύριοι είναι
ηοστεοαρθρίτιδα,
που εμφανίζεται συνήθως καθώς μεγαλώνουμε, και
ηφλεγμονώδης αρθρίτιδα,
η οποία περιλαμβάνει αυτοάνοσες διαταραχές όπως
η ρευματοειδής αρθρίτιδα και
η ψωριασική αρθρίτιδα.
Λιγη φυσιολογια
Μέσα στις αρθρώσεις μας υπάρχει ο χόνδρος..ένας ιστός επένδυσης που έχει υγρό μέσα του.
Καθώς κουναμε τα χερια μας, ο χονδρος επιτρέπει στα δύο οστά που αποτελούν την άρθρωση να γλιστρούν το ένα δίπλα στο άλλο, χωρίς καμία τριβή. Αυτα σ εναν υγιη..
Η αρθρίτιδα, οποιουδήποτε είδους είναι το σημείο όπου αυτός ο χόνδρος αρχίζει να καταρρέει.
Όταν συμβεί αυτό ,οι επιφάνειες αρχίσουν να τρίβονται μεταξύ τους, κατι που μπορεί να προκαλέσει δυσκαμψία, πόνο και πρήξιμο.
Συμπτώματα της αρθρίτιδας
Η δυσκαμψία είναι συνήθως απ τα πρώτα σημάδια. Οπως και μια μείωση στην επιδεξιότητα, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολες τις λεπτές κινητικές εργασίες , ας πουμε το κούμπωμα ενός υποκάμισου.
Καθώς η πάθηση εξελίσσεται,
ο πόνος μπορεί να γίνει πιο θαμπός. Ωστόσο, καθώς η κατάσταση γίνεται πιο σοβαρή, και τοτε εμφανιζεται οξύς πόνος.
Δυστυχώς, μπορεί να αναπτύξετε οστεοαρθρίτιδα σε οποιαδήποτε άρθρωση,
απ τον ώμο μέχρι αστραγάλους.
Αλλά πιο συχνά εμφανίζεται σε σημεία όπως
τα γόνατα, τα ισχία και τα χέρια.
Υπαρχουν θεραπείες αυτοφροντίδας για την αρθρίτιδα…
Είτε η δυσκαμψία των αρθρώσεων έχει μόλις εμφανιστεί
Είτε προσπαθείτε να αποτρέψετε την επιδείνωση του πόνου,
Υπάρχουν θεραπείες αυτοφροντίδας για την αρθρίτιδα στις οποίες μπορεί ο καθενας μας να καταφύγει.
Ανεξάρτητα από το ποια άρθρωση πονά…μπορουμε να κανουμε:
Τσάι με κουρκουμά
Το καλύτερο πράγμα για την αρθρίτιδα είναι η κίνηση.
Αυτό συμβαίνει επειδή η φυσική διαδικασία της οστεοαρθρίτιδας είναι ότι οι αρθρώσεις σκληραίνουν και χάνουν την κινητικότητά τους. Επομένως,
το να παραμείνετε ενεργοί και ευέλικτοι είναι σημαντικό.
Εστιάστε σε δραστηριότητες όπου δεν χτυπάτε δυνατά την άρθρωση που πονάτε.
Σκεφτείτε δραστηριότητες με μικρότερο αντίκτυπο. Κι ομως
Το απλό περπάτημα μπορεί να είναι η λυση , όπως και η χρήση ενός ελλειπτικού μηχανήματος
Καταπολεμήστε την αρθρίτιδα από το πρωί έως το βράδυ με μια τεχνική κρύου και ζέστης.
Όσον αφορά τη ζέστη, βεβαιωθείτε ότι δεν είναι τόσο ζεστό ώστε να καίει το δέρμα σας ή να είναι επώδυνο.
Εάν αντιμετωπίζετε αρθρίτιδα στα χέρια, μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε να φορεσετε μαλλινα γαντια.
Πρωτεΐνη
Τρώτε περισσότερη πρωτεΐνη και λαχανικά ενώ περιορίζετε τους υδατάνθρακες.
Μια δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της φλεγμονής, η στρατηγική δεν έχει ακόμη μελετηθεί ευρέως, αλλά οι ασθενείς υποστηρίζουν ότι είναι χρήσιμη.
Υπάρχουν κάποιες έρευνες που φαίνονται ελπιδοφόρες:
Μια μικρή μελέτη του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα διαπίστωσε ότι σε σύγκριση με μια δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά ή καθόλου ειδική δίαιτα,
Δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες
ήταν χρήσιμη για την ανακούφιση του πόνου, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και τη μείωση του οξειδωτικού στρες, που μπορεί να επιδεινώσει την αρθρίτιδα.
Τσάι με κουρκουμά
Η λήψη κουρκουμά -όπως στο τσάι, ως μπαχαρικό στο φαγητό ή ως συμπλήρωμα- μπορεί να είναι χρήσιμη.
Θεωρείται ότι βοηθά στη μείωση της φλεγμονής
Επίσης, η κανέλα, η βιταμίνη D3, το μαγνησιο και το ιχθυέλαιο είναι χρήσιμα
Σε μια μελέτη στο περιοδικό Rheumatology Advances in Practice, άτομα με οστεοαρθρίτιδα που λάμβαναν καθημερινά ιχθυέλαιο για 16 εβδομάδες είδαν τον πόνο τους να μειώνεται κατά 42%.
Τη λεμε Υπερδιάγνωση και στη συνεχεια υπερθεραπεία
Αυτα τα δυο αποτελούν το μεγάλο σύγχρονο πρόβλημα στις δηθεν ανεπτυγμένες δυτικές κοινωνίες.
Αυτές οι δυο λέξεις περιγράφουν το συγχρονο δραμα της υπερβολικής χρήσης της ιατρικής, τις υπερβολές στη διάγνωση και στη θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών.
Το βασικό πρόβλημα εδω είναι η υπερδιάγνωση, ενώ η υπερθεραπεία συνήθως ακολουθεί.
Υπερδιάγνωση έχουμε όταν σε απολύτως υγιείς , ή σε
α-συμπτωματικους ασθενείς μπαίνει απ τους γιατρούς διάγνωση κάποιας νόσου ή κατάστασης που όμως
δεν επρόκειτο να τους βλάψει
(δεν θα προκαλέσει συμπτώματα ή πρόωρο θάνατο).
Συγγενικές έννοιες με την υπερδιάγνωση είναι η
Υπερεξέταση (overtesting) και η Ιατροποίηση (medicalization).
Πολλοί ερευνητές, γιατροί και συγγραφείς μιλάνε για
Εμπόριο ασθενειών (selling sickness) ή για
Καπηλεία νόσων (disease mongering).
Άλλοι πάλι,μιλάνε για
Ιατρικές φροντίδες που θα μπορούσαν να αποφευχθούν .
Ασχέτως του πώς ονομάζουμε το φαινόμενο, το απολύτως βέβαιο είναι ότι :
Με περιττές εξετάσεις και περιττές θεραπείες οι γιατροί κάνουν συχνά σε υγιείς ανθρώπους
βλαβερά και επικίνδυνα πράγματα.
Η υπερδιάγνωση βλάπτει τους ανθρώπους επειδή το σταμπάρισμά τους, η τοποθέτηση σ αυτούς κάποιας ιατρικής ταμπέλας οδηγεί – όπως στο ντόμινο – σε μια σειρά από
συναισθηματικές, ιατρικές, κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.
Επακόλουθα της υπερδιάγνωσης είναι :
Αγχος, κοινωνικό στίγμα, περισσότερες περιττές εξετάσεις, περιττές θεραπείες, και οικονομική επιβάρυνση του ατόμου και του συστήματος υγείας.
Μερικές από τις συνέπειες είναι μόνιμες.
Κάποιες φορές, η υπερδιάγνωση μπορεί να είναι και επικίνδυνη για τη σωματική υγεία των
φτωχων υποκειμενων.
Κάθε εργαστηριακή εξέταση έχει κινδύνους και πιθανές επιπλοκές.
Μια αξονική τομογραφία , για παράδειγμα, έχει το ρίσκο της ακτινοβολίας, η οποία μπορεί να προκαλέσει καρκίνο αργότερα.
Και συχνά μια εξέταση συχνά οδηγεί σε μια άλλη, ακόμα πιο επικίνδυνη.
Πολύ σημαντική συνέπεια, της υπερδιάγνωσης και των περιττών εξετάσεων και θεραπειών είναι :
η σπατάλη χρόνου και πολύτιμων ανθρώπινων και υλικών πόρων, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διάγνωση, τη θεραπεία και την πρόληψη των αληθινών νοσημάτων και για την κατάλληλη φροντίδα των σοβαρώς πασχόντων ατόμων.
Είναι αποκαρδιωτικό ότι :
στην κλινική ιατρική έχουμε υπερβολικά πολλή ιατρική και υπερβολικά λίγη φροντίδα
Τις τελευταίες δεκαετίες, ο προβληματισμός ήταν για την υπερβολικά λίγη ιατρική φροντίδα, για την ανεπαρκή ιατρική φροντίδα. Οι συζητήσεις για πολλά χρόνια ήσαν για τα ιατρικά λάθη
(κυρίως τις λανθασμένες διαγνώσεις) και για τις μεθόδους που θα εξασφαλίζουν την πρόσβαση του πληθυσμού στις υπηρεσίες υγείας.
Τα τελευταία 10-12 χρόνια, όμως, έχουν πυκνώσει οι ενδείξεις για τις βλαβερές συνέπειες της υπερδιάγνωσης και της υπερθεραπείας.
Το 2002, πριν 22 χρονια το κορυφαίο ιατρικό περιοδικό
British Medical Journal (BMJ) εξέδωσε ένα θεματικό τεύχος με τίτλο Too Much Medicine?
(Υπερβολικά Πολλή Ιατρική;).
Τα άρθρα εκείνου του τεύχους αφορούσαν κυρίως το πρόβλημα της ιατροποίησης πολλών όψεων της κανονικής ζωής όπως
η γέννηση, το σεξ και ο θάνατος.
Το περιοδικό καλούσε τους γιατρούς να αντισταθούν στην καπηλεία των νόσων
Είναι χαρακτηριστικό του μεγέθους πλέον του προβλήματος ότι το BMJ ξεκίνησε το 2013 εκστρατεία με τίτλο :
Too Much Medicine χωρίς το ερωτηματικό αυτήν τη φορά.
Το αμερικανικό ιατρικό περιοδικό Archives of Internal Medicine
από το 2010 και μετά συμβάλλει συστηματικά στον προβληματισμό με επιστημονικά άρθρα κάτω από τον γενικό τίτλο Little is More
(Το Λίγο είναι Περισσότερο),
ενώ το κορυφαίο αμερικανικό περιοδικό JAMA ονόμασε το 2012 το πρόβλημα της υπερδιάγνωσης των νόσων a modern epidemic.
Σ όλον τον κόσμο, το πρόβλημα της υπερδιάγνωσης απασχολεί ιατρικά περιοδικά, γενικές εφημερίδες, οργανώσεις και συνέδρια.
Το 2012 το ραδιόφωνο του BBC αφιέρωσε μια σειρά εκπομπών του στο πρόβλημα. Στις ΗΠΑ, υπάρχει απ το 2012 εκστρατεία γιατρών με τον τίτλο
«Επιλέγοντας Σοφά» .
Είναι μια πρωτοβουλία των αμερικανών γιατρών, μια συμμαχία των εταιρειών των διαφόρων ιατρικών ειδικοτήτων για να πολεμήσουν την κατάχρηση και την κακή χρήση των εργαστηριακών εξετάσεων.
Σκοπός τους είναι η προαγωγή του διαλόγου ανάμεσα στους γιατρούς και τους ασθενείς και να βοηθήσουν τους ασθενείς να επιλέξουν ιατρικές φροντίδες που
«υποστηρίζονται από επιστημονική ένδειξη», που
«δεν επαναλαμβάνουν τα ευρήματα άλλων εξετάσεων ή ιατρικών πράξεων που έχουν ήδη γίνει», που
«δεν είναι πιθανόν να βλάψουν» και που
«είναι αληθώς απαραίτητες»
Πού, όμως, υπάρχει το φαινόμενο της υπερδιάγνωσης;
Με τι τρόπους εκδηλώνεται;
Υπάρχει σε ένα ευρύ φάσμα συνήθων καταστάσεων,
Υπάρχει στον καρκίνο του προστάτη και του θυρεοειδούς, στο άσθμα, στη χρόνια νεφροπάθεια, και στο έλλειμμα προσοχής με διαταραχή υπερκινητικότητας (ADHD)
Υπάρχει, επίσης, στον καρκίνο του μαστού, στον διαβήτη της κύησης, στην υπέρταση στην υψηλή χοληστερόλη, στον καρκίνο του πνεύμονα, στην οστεοπόρωση, και στην πνευμονική εμβολή.
Οι τρόποι εκδήλωσης της υπερδιάγνωσης :
Προγραμμάτα προληπτικής εξέτασης υγιούς πληθυσμού
( προγράμματα που διαπιστώνουν καρκίνους, που όμως ποτέ δεν θα σκοτώσουν),
Υπερδιάγνωση μέσω screening ατόμων με συμπτώματα, λόγω ολοένα και περισσότερο ευαίσθητων διαγνωστικών εξετάσεων,
Υπερδιάγνωση
μέσω ευρημάτων που διαπιστώνονται παρεμπιπτόντως και αποτελούν ανωμαλίες που θα παραμείνουν καλοήθεις, και
Υπερδιάγνωση μέσω της διεύρυνσης του ορισμού των νόσων έτσι ώστε να περιλάβουν και άτομα με ηπιότερα συμπτώματα καθώς και άτομα με πολύ χαμηλό κίνδυνο να νοσήσουν.
Τι προκαλεί την υπερδιάγνωση, ποιοί είναι οι λόγοι που συμβαίνει και γιγαντώνεται..
Ολα αυτα είναι σύμπλοκα και πολύπλευρα, αλλά κεντρικό ρόλο παίζει η πρόοδος της τεχνολογίας, δηλαδή τα μηχανήματα.
Μερικοί από τους λόγους είναι:
το επαγγελματικό και προσωπικό συμφέρον,
ο φόβος δικαστικής εμπλοκής ,
ο πολιτισμικός μας έρωτας για έγκαιρη διάγνωση και για τα θαύματα της τεχνολογίας, και
η βιομηχανοποίηση της ιατρικής, στην οποία ευεργετείται όποιος κάνει περισσότερες εργαστηριακές εξετάσεις, περισσότερες θεραπείες, περισσότερες επεμβάσεις.
Ποιοί πρέπει να κατηγορηθούν για το εμπόριο ασθενειών
(selling sickness) .
Χωρίς αμφιβολία,
οι φαρμακευτικές εταιρείες
(“big pharma”), και τα νοσοκομειακά συγκροτήματα, που ενσταλάζουν φόβους στους ασθενείς και τους προτρέπουν να ενημερωθούν για νέες νόσους, για νέα φάρμακα, για νέα μηχανήματα και νέες εξετάσεις.
Υπάρχει και ένα άλλο μέρος του εγκλήματος του εμπορίου ασθενειών.
Είναι οι γιατροί, που είναι συνένοχοι με τις φαρμακευτικές εταιρείες με το να ομιλούν για «νέες» νόσους και με το να συνταγογραφούν περιττά φάρμακα.
Είναι οι γιατροί, που είναι συνένοχοι με τα νοσοκομεία με το να παραγγέλλουν περιττές εξετάσεις.
Είναι οι γιατροί, που έχουν ενσταλάξει στους ασθενείς την τυφλή πίστη στην τεχνολογία και την απέραντη αισιοδοξία στις θεραπείες.
Η μάχη εναντίον της υπερδιάγνωσης πρέπει να αρχίσει με το να αναγνωρίσουν οι γιατροί ότι είμαστε μέρος του προβλήματος.
Το θεμέλιο της ιατρικής φροντίδας είναι η εμπιστοσύνη , κι αυτή η εμπιστοσύνη διαβρώνεται από οικονομικά κίνητρα και συγκρούσεις συμφέροντος.
Μερικά..παραδείγματα υπερδιάγνωσης και υπερθεραπείας,
στις οποίες έχουν υποβληθεί βρέφη, παιδιά και έφηβοι
Υγιή παιδιά παρακολουθούνται συνεχώς, κάθε λίγους μήνες ή λίγα χρόνια, συχνά και με ηχοκαρδιογράφημα, παρόλο που έχουν απλώς ένααθώο φύσημα.
Υγιή παιδιά παρακολουθούνται συνεχώς, κάθε λίγους μήνες ή λίγα χρόνια με ηχοκαρδιογράφημα, παρόλο που έχουν απλώς ίχνος ή ελάχιστη ανεπάρκεια της μιτροειδούς, ή της τριγλώχινος, ή της πνευμονικής βαλβίδος.
Υγιή παιδιά παρακολουθούνται συνεχώς, κάθε λίγους μήνες ή λίγα χρόνια λόγω της παρουσίας
βατού ωοειδούς τρήματος
Ασθενείς όλων των ηλικιών παρακολουθούνται συνεχώς, κάθε λίγους μήνες ή λίγα χρόνια με ηχοκαρδιογράφημα λόγω
πρόπτωσης μιτροειδούς βαλβίδος, ενώ στην πραγματικότητα έχουν υγιή καρδιά.
Διαπιστωσεις :
ότι πρόκειται για καρδιακή μη-νόσο Εννοειται χωρις την ταμπέλα του καρδιοπαθούς
Τις περισσότερες φορές πρόκειται για φυσιολογική καρδιά
Μια άλλη μορφή υπερδιάγνωσης είναι όταν καρδιοπαθή παιδιά υποβάλλονται σε προηγμένες απεικονιστικές εξετάσεις
καρδιακό καθετηριασμό ή καρδιακή μαγνητική τομογραφία
παρόλο που για την διάγνωση, τη θεραπεία, την εγχείρηση και την παρακολούθησή τους αρκεί το καλό ιστορικό και η φυσική εξέταση.
Η υπερβολική ιατρική, τα φαινόμενα υπερδιάγνωσης και υπερθεραπείας βλάπτουν υγιείς αλλά και ασθενείς.
Είναι φαινόμενα που και στη χώρα μας έχουν πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Είναι, φαινόμενα που στην Ελλάδα επιδεινώνονται
λόγω της κακής ποιότητας της εκπαίδευσης των γιατρών στην κλινική ιατρική,
λόγω της ανασφάλειάς τους,
λόγω του ανεξέλεγκτα μεγάλου αριθμού γιατρών, και
λόγω του ελλείμματος κεντρικής πρόβλεψης, σχεδίου και ελέγχου ως προς τον αναγκαίο αριθμό γιατρών, δημόσιων νοσοκομείων, ιδιωτικών νοσοκομειακών επιχειρήσεων και μαιευτηρίων, και ιατρικών μηχανημάτων.
Δεδομένης της οικονομικής κρίσης και της πρόκλησης για καθολική φροντίδα υγείας και περίθαλψης, είναι πιεστική η ανάγκη να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και στη χώρα μας.
Να πολεμήσουμε τις βλαβερές συνέπειες της υπερβολικά πολλής ιατρικής.
Να συμφωνήσουμε σε πολιτικές και πρακτικές που βοηθούν τους ασθενείς και δεν βλάπτουν τους υγιείς.
Υγιείς και ασθενείς ρωτούν τον γιατρό πάντοτε γιατί και πώς.
Η βιταμίνη D μοιάζει με έναν θησαυρό που έκπληκτη η επιστήμη ανακαλύπτει κάθε μέρα
Για παράδειγμα, χρειαζόμαστε τη συγκεκριμένη βιταμίνη για να προλάβουμε ή αν πάσχουμε για να διαχειριστούμε καλύτερα παθήσεις του θυρεοειδούς
Η επάρκεια της βιταμίνης D αυξάνει την άμυνα του οργανισμού και ως εκ τούτου εμποδίζει ή περιορίζει την εξέλιξη αυτοάνοσων νοσημάτων που αφορούν τον θυρεοειδή.
Ηβιταμίνη Dενισχύει την αμυνα και την ανοσία του οργανισμού. Αν τα επίπεδά της βρίσκονται εντός των ιδανικων ορίων, αποτρέπεται ή περιορίζεται η εμφάνισηαυτοάνοσων νοσημάτων όπως η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, ή η νόσος Graves, η οποία οδηγεί σε υπερθυρεοειδισμό.
Σε παγκόσμιο επίπεδο,κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την έλλειψη της βιταμίνης D εστω κι αν απολαμβανουμε όλο τον χρόνο τον ήλιο…Παρόλο που η σύνθεσή της γίνεται από την ηλιακή ακτινοβολία πάνω στην επιδερμίδα και παρόλο που ζούμε σε μια χώρα με άφθονο ήλιο, υπάρχουν κάποιοι γονιδιακοί λόγοι που παρεμποδίζουν τη σωστή σύνθεσή της. Για παράδειγμα, η χρήση αντηλιακών, εμποδίζει τη δράση της ηλιακής ακτινοβολίας πάνω στο δέρμα μας.
Ελλειψη βιταμίνης D έχουμε όταν τα επίπεδά
της25-υδροξυ-βιταμίνης
25(OH)vitD στο αίμα είναι κάτω από 20 ngr/dl νανογραμμάρια ανά εκατό κυβικά εκατοστά.–
Όταν τα επίπεδα της βιταμίνης στο αίμα κυμαίνονται μεταξύ 20 και 30 ngr/dl, μιλάμε για ανεπάρκεια της βιταμίνης .
Η μέτρηση των επιπέδων της βιταμίνης στο αίμα γίνεται με μια απλή εξέταση αίματος.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα σχετίζονται με έλλειψη βιταμίνης D.
Η ανεπάρκεια της βιταμίνης D βοηθα στην επικράτηση των αυτοάνοσων ασθενειών.
Πολλαπλη σκλήρυνση θυρεοειδίτιδα Hashimoto, ψωρίαση, κοιλιοκάκη, νόσο Crohn, ρευματοειδή αρθρίτιδα και διαβήτη τύπου Ι.
Ακομα οι εξάρσεις των αυτοάνοσων νοσημάτων οπως της πολλαπλης σκλήρυνσης , ρευματοειδούς αρθρίτιδας, ινομυαλγίας, λύκου εντείνονται όταν τα επίπεδα της βιταμίνης D στο αίμα είναι χαμηλά.
Σήμερα ο Δυτικός κόσμος και η Ελλάδα βρίσκονται αντιμέτωποι με πανδημία έλλειψης βιταμίνης D.
Ασθενείς με αυτοάνοσο πρεπει να λιαζονται
Δυστυχώς, ισχυει η αντίθετη σύσταση απο πολλους εμπλεκομενους στην αντιμετώπιση αυτοάνοσων νοσημάτων.
Ανατρέχοντας όμως στην ανοσοπαθολογία και πολύ περισσότερο στην αντιμετώπιση των αυτοάνοσων διαταραχών, μπορουμε να αντιληφθουμε τον λόγο για τον οποίο θα πρέπει να εκτίθενται οι ασθενείς στον ήλιο.
Με απόλυτο μέτρο όμως και σε πρωινές ή απογευματινές ώρες, όπου η ηλιοφάνεια είναι ήπια
Οι έγκυοι με αυτοάνοσο θα πρέπει να φροντίζουν «διπλά» για την πρόσληψη βιταμίνης D.Όλες ανεξαιρέτως παράλληλα με τις υπόλοιπες εξετάσεις ρουτίνας που πραγματοποιούν θα πρέπει να φροντίζουν να παρακολουθούν και την 25(ΟΗ)D.
Στη συγκεκριμένη εξέταση θα πρέπει να προβαίνουν ανεξάρτητα από το εάν ο γυναικολόγος τους, τους το συστήσει.
Είναι βέβαιο ότι η βιταμίνη D παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και λειτουργία του εμβρυακού εγκεφάλου στο νευρωνικό πολλαπλασιασμό, τη διαφοροποίηση και την απόπτωση.
Ο υποδοχέας της βιταμίνης D και το ένζυμο 1α-υδροξυλάση CYP27B1 που μετατρέπει τη βιταμίνη D στην ενεργή μορφή της, εκφράζονται στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Τα επαρκή επίπεδα βιταμίνης D κατά την εμβρυϊκή ζωή, εγγυωνται τη φυσιολογική μεταγραφική λειτουργία του υποδοχέα της στον εγκέφαλο.
Μία έγκυος που πάσχει από αυτοάνοσο κατά πάσα πιθανότητα παρουσιάζει έλλειψη σε βιταμίνη D. Αυτό σημαίνει ότι η συγκεκριμένη έλλειψη μπορεί να μεταφερθεί άμεσα και στο παιδί που πρόκειται να γεννήσει, με όλες τις συνέπειες που μπορεί να συνεπάγεται αυτό.
Επομένως, σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να φροντίζει διπλά για εκείνη αλλά και για το παιδί της για την επαρκή πρόσληψη βιταμίνης D τόσο μέσω του ηλιακού φωτός όσο και μέσω της διατροφής ή συμπληρωμάτων.
Με δεδομένο ότι το 80% της βιταμίνης συντίθεται από τον ήλιο, ενώ μόλις το 20% προσλαμβάνεται μέσω της διατροφής, η διατροφή δεν μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματική λύση στην έλλειψη της βιταμίνης.
Οι τροφές που είναι πλούσιες σε Ωμέγα 3 λιπαρά οξέα είναι πλούσιες και σε βιταμίνη D.
Τη βρίσκουμε, λοιπόν, στα αφρόψαρα, στον σολομό, στον τόνο, στις σαρδέλες, αλλά και στο πορτοκαλι.
Λύση για όσους πάσχουν από έλλειψη βιταμίνης D είναι, τα διατροφικά συμπληρώματα.
Στα παιδιά, στα νεογέννητα και στα βρέφη έχει επικρατήσει πλέον να μετρώνται τα επίπεδα της βιταμίνης D ή να γίνεται τυφλή χορήγηση της βιταμίνης.
Κι αυτό γιατί αν τα παιδιά παρουσιάσουν έλλειψη , έχουν μεγάλες πιθανότητες να εμφανίσουν ραχιτισμό.
Εκτός από τα νεογέννητα, οι έφηβοι, οι γυναίκες σε κατάσταση εγκυμοσύνης, οι θηλάζουσες και οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση, χρειάζονται επίσης συμπληρωματική λήψη βιταμίνης D.
Οι γυναίκες την πρώτη δεκαετία μετά την είσοδο στην εμμηνόπαυση, έχουν πολύ γρήγορη απώλεια οστικής μάζας από τα οστά και αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης οστεοπόρωσης.
Επειδή, λοιπόν, η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για τη σωστή σύνθεση της οστικής μάζας, είναι σημαντικό να μετράμε τα επίπεδά της και να υποκαθιστούμε τα ελλείμματά της, όταν υπάρχουν.
Πολύ ευαίσθητη ομάδα, που πρέπει να ελέγχεται, είναι, τέλος, οι ηλικιωμένοι που βρίσκονται κλεισμένοι στο σπίτι ή σε ιδρύματα και δεν τους βλέπει καθόλου ο ήλιος
Οι πληροφορίες από Ελληνικό Ινστιτούτο Διατροφής και logodiatrofis.gr
.jpg)
.jpg)
.jpg)
iassis 